"Een overigens zeer ernstige ‘peut’ heeft mij ooit, toen ik het met hem had over een of andere toevallige ontmoeting, vermanend verkondigd dat toeval niet bestaat. Wat een baarlijke nonsens, zeg! Alsof alles ergens gepland zou zijn! Voor die mededeling moest ik achteraf ook nog betalen ook.
Neem nu mijn buurman: Toine. Hij en zijn vrouw Mia wonen een paar blokken bij mij vandaan, in de Kerkstraat.
Toine telt al wat jaren. Maar hij is gezond en ‘very much alive and kicking’, en sinds zijn ‘beschermeling’, voetballer Richard Culek, in Bocholt actief is, een trouwe supporter van Bocholt VV.
Zijn ouders baatten lang geleden een winkel uit, ergens in de buurt van ‘De Kroon’, na de ondergang van het Romeinse Rijk ongetwijfeld de navel van onze westerse beschaving.
Tijdens de oorlog had Toine wel eens gemerkt dat de toegang tot de kelder onder de winkel door zijn moeder soms nauwlettender in de gaten gehouden werd dan anders. Maar verder had hij zich daar weinig vragen bij gesteld.
Een paar jaar geleden gingen Mia en Toine met vakantie naar Kroatië. Hij rookte toen nog ‘Boule Nationale’. Om niet voor Duitser door te gaan – Nederlands klinkt voor de meeste buitenlanders altijd wel een beetje Duits –  legde hij in het hotel dat pakje met de opvallende Belgische vlag altijd bij zich op de ontbijttafel.
En daar werd hij aangesproken door een Engelsman. Hij kende België, zei hij. Hij had, nadat zijn vliegtuig in '43 was neergeschoten, een paar dagen ondergedoken gezeten in een kelder, ergens in Lommel, een dorp bij de grens dat Toine zeker wel niet zou kennen. En toen beschreef hij nauwkeurig de hele benedenverdieping van de winkel.
Omarmingen en een geanimeerd gesprek volgden. Later ontving Toine nog een lange brief van de dankbare ex-RAF-piloot.
Hoezo, toeval bestaat niet?"
                                                                             CHEL DRIESEN