Naar aanleiding van de
30ste verjaardag van de sluiting van de laatste Limburgse steenkoolmijn
hielden de KS-vrienden vandaag een herdenkingsplechtigheid. ’s Morgens
gingen ze naar het kerkhof van Zwartberg waar ze de doden van de staking
van Zwartberg herdachten: Jan Latos, Valeer Sclep en Theo Van Hecken,
allen getroffen door kogels afgevuurd door de rijkswacht. Daarna ging
het richting Genk-centrum, naar het standbeeld van André Dumont die
ondanks vele tegenkanting van de politiek doorging tot de
steenkoolontginning een feit was. Daar streken ze de vlag van de
KS-vrienden.
’s Middags kwamen zo’n 6 à 700 mijnwerkers samen op het
Mijnwerkersplein in Houthalen. Eddy Melis, voorzitter ad interim:
“Hadden we maar een koolmijn open gehouden, nu we lijden onder de
energiecrisis. In de ondergrond zit nog een reserve van 600 miljoen ton
steenkool. KS was een sluitingsbedrijf waarbij de regering begerig keek
naar de miljarden van KS.”
Ondertussen konden de mijnwerkers zich te goed doen aan frietjes en
speciaal Kompelbier met als opschrift “de laatste mijn”.
Eddy
Melis: “De KS-Vriendenkring is ontbonden. We zijn nu opgegaan in EMA:
European Miners Association. We komen op voor de pensioenen van de
ondergrondse mijnwerkers die nog altijd wachten op de achterstallige
intresten op hun pensioen.”
Hoe zit het met Michel Dijlst en zijn vrouw die nog altijd in de
gevangenis zitten, aangeklaagd voor zelfverrijking? “Ja, ze zitten nog
altijd vast, zolang de onderzoeksrechter onderzoeksdaden moet uitvoeren.
Voorlopig is dat vastgesteld op vier weken. Daarna kan de raadkamer
ofwel de voorlopige vrijlating of verdere aanhouding beslissen. We
wachten af. Daarnaast willen wij een audit van de boekhouding door een
onafhankelijk deskundige, die daarna door een revisor nog moet
goedgekeurd worden. Als er fouten zijn dan zullen we die rechtzetten. We
nemen daar onze tijd voor tot uiterlijk 2026.”
Tijdens de speech van Melis viel op te merken dat Michel
Dijlst nog altijd veel steun geniet. De naam Michel werd meermaals
gescandeerd. “We voelen het gemis van onze voorzitter,” zo begon Melis.
“We mogen geen ratten aan ons schip laten knagen. Eenheid, eendracht
zijn nu de ordewoorden. Alleen Michel kan het dossier van de
achterstallige gelden deblokkeren. We wachten op hem om zijn werk verder
te zetten.” Ook burgemeester Alain Yzermans hamerde op de eenheid en de
solidariteit die zo sterk in de mijn aanwezig was, om dit verder te
zetten. "Dit wordt nu aangevreten door tegenstelling. Ik roep op tot
eendracht.”
We spraken een drietal aanwezige mijnwerkers. Allen geloven in
de integriteit van Michel Dijlst. “Zonder hem hadden we niks. Mocht hij
in geldnood gezeten hebben en iets uit de kas nodig gehad hebben, dan
hadden we hem dat gegund.” Een tweede getuige: “De politiek heeft al
meer gepikt dan hij. We moeten trouwens afwachten of er bewijzen tegen
hem zijn.” Een derde getuige: “Ik heb vorige week nog 100 euro gestort.
Ik blijf geloven in zijn onschuld, tot het tegendeel bewezen is.” (Jef Lingier)