Naar aanleiding van de 
30ste verjaardag van de sluiting van de laatste Limburgse steenkoolmijn
 hielden de KS-vrienden vandaag een herdenkingsplechtigheid. ’s Morgens 
gingen ze naar het kerkhof van Zwartberg waar ze de doden van de staking
 van Zwartberg herdachten: Jan Latos, Valeer Sclep en Theo Van Hecken, 
allen getroffen door kogels afgevuurd door de rijkswacht. Daarna ging 
het richting Genk-centrum, naar het standbeeld van André Dumont die 
ondanks vele tegenkanting van de politiek doorging tot de 
steenkoolontginning een feit was. Daar streken ze de vlag van de 
KS-vrienden.
 ’s Middags kwamen zo’n 6 à 700 mijnwerkers samen op het
 Mijnwerkersplein in Houthalen. Eddy Melis, voorzitter ad interim: 
“Hadden we maar een koolmijn open gehouden, nu we lijden onder de 
energiecrisis. In de ondergrond zit nog een reserve van 600 miljoen ton 
steenkool. KS was een sluitingsbedrijf waarbij de regering begerig keek 
naar de miljarden van KS.”
Ondertussen konden de mijnwerkers zich te goed doen aan frietjes en 
speciaal Kompelbier met als opschrift “de laatste mijn”. 
Eddy 
Melis: “De KS-Vriendenkring is ontbonden. We zijn nu opgegaan in EMA: 
European Miners Association. We komen op voor de pensioenen van de 
ondergrondse mijnwerkers die nog altijd wachten op de achterstallige 
intresten op hun pensioen.”
Hoe zit het met Michel Dijlst en zijn vrouw die nog altijd in de 
gevangenis zitten, aangeklaagd voor  zelfverrijking? “Ja, ze zitten nog 
altijd vast, zolang de onderzoeksrechter onderzoeksdaden moet uitvoeren.
 Voorlopig is dat vastgesteld op vier weken. Daarna kan de raadkamer 
ofwel de voorlopige vrijlating of verdere aanhouding beslissen. We 
wachten af. Daarnaast willen wij een audit van de boekhouding door een 
onafhankelijk deskundige, die daarna door een revisor nog moet 
goedgekeurd worden. Als er fouten zijn dan zullen we die rechtzetten. We
 nemen daar onze tijd voor tot uiterlijk 2026.”
Tijdens de speech van Melis viel op te merken dat Michel 
Dijlst nog altijd veel steun geniet. De naam Michel werd meermaals 
gescandeerd. “We voelen het gemis van onze voorzitter,” zo begon Melis. 
“We mogen geen ratten aan ons schip laten knagen. Eenheid, eendracht 
zijn nu de ordewoorden. Alleen Michel kan het dossier van de 
achterstallige gelden deblokkeren. We wachten op hem om zijn werk verder
 te zetten.” Ook burgemeester Alain Yzermans hamerde op de eenheid en de
 solidariteit die zo sterk in de mijn aanwezig was, om dit verder te 
zetten. "Dit wordt nu aangevreten door tegenstelling. Ik roep op tot 
eendracht.”
We spraken een drietal aanwezige mijnwerkers. Allen geloven in 
de integriteit van Michel Dijlst. “Zonder hem hadden we niks. Mocht hij 
in geldnood gezeten hebben en iets uit de kas nodig gehad hebben, dan 
hadden we hem dat gegund.” Een tweede getuige: “De politiek heeft al 
meer gepikt dan hij. We moeten trouwens afwachten of er bewijzen tegen 
hem zijn.” Een derde getuige: “Ik heb vorige week nog 100 euro gestort. 
Ik blijf geloven in zijn onschuld, tot het tegendeel bewezen is.” (Jef Lingier)