De bedreigde boomkikker (foto) doet het momenteel vrij goed in Vlaanderen: in het voorjaar werd een recordaantal van 1.250
roepende mannetjes geteld. Dat zegt Hyla, de reptielen- en amfibieënwerkgroep van Natuurpunt. Het aantal roepende mannetjes is op tien jaar tijd vertienvoudigd.
De boomkikker is een vier tot vijf centimeter klein, frisgroen kikkertje met microscopisch kleine zuignapjes op pootjes en buik. In april tot begin mei roepen de mannetjes om een vrouwtje aan te lokken. Het typische "krékrékrék"-geluid draagt tot een kilometer ver.
Kort na de eeuwwisseling werden over heel Vlaanderen nog maar een honderdtal roepende mannetjes geteld. De soort was met uitsterven bedreigd, maar door gericht natuurbeheer is het aantal roepende mannetjes op tien jaar tijd vertienvoudigd tot ruim 1.250. Vrouwtjes en niet-geslachtsrijpe exemplaren meegeteld wordt de totale Vlaamse populatie in 2012 geschat op 4.000 à 5.000 exemplaren.
"Eigenlijk is het verrassend dat de soort met zo weinig middelen kon worden gered", zegt Iwan Lewylle van Natuurpunt Studie. "De  afgelopen jaren werd een aantal vijvers jaarlijks drooggelegd. Vervuild water werd afgewaterd en exotische vissen - die de eitjes van boomkikkers opaten - werden verwijderd. Die succesformule wordt nu in alle Vlaamse boomkikkergebieden toegepast, met deze recordcijfers tot gevolg." Ook andere bedreigde amfibieën profiteren van dergelijk beheer; zonder zo'n beheer zouden die populaties meteen kelderen.
De boomkikker komt in Vlaanderen geconcentreerd voor in vijf kerngebieden: Het Zwin (Knokke), Vijvergebied Midden-Limburg (Zonhoven), Dauteweyers (Diepenbeek), Maaswinkel (Maasmechelen) en in de Brand (Bree).