Annick Helsen (foto) is afkomstig van Peer, woonde verscheidene jaren in Lommel en liet een tijd geleden samen met haar partner, die afkomstig is van Pelt, Noord-Limburg achter zich voor een onvergetelijk avontuur aan de andere kant van de wereld: Zuid-Afrika. Ze gaat voortaan af en toe vanuit dat verre land een column voor de Internetgazet schrijven. Dit is de eerste.
De keuze voor Zuid-Afrika was er een van hart en ziel. De kleurrijke cultuur, de betoverende landschappen en de warme gastvrijheid van Kaapstad spraken tot mijn verbeelding. Het was alsof ik een nieuw hoofdstuk van mijn leven begon in een boek vol mogelijkheden. Na onze aankomst in Somerset West begonnen wij ons eigen reisbureau Maîté Iphupho, een droom die in Noord-Limburg ontkiemde en tot bloei kwam aan de voet van de Tafelberg. Het landschap van Zuid-Afrika, met zijn overvloed aan natuurpracht en diverse culturen, biedt een onuitputtelijke bron van inspiratie voor reizigers. Of het nu gaat om een safari in het Kruger National Park, een culinaire ontdekkingstocht in de wijngaarden van Stellenbosch of het bewonderen van het historische van Robbeneiland. Onze emigratie van Noord-Limburg naar Somerset West is niet slechts een fysieke verplaatsing, maar een ontdekkingsreis die de deuren heeft geopend naar nieuwe perspectieven, uitdagingen en vooral kansen om anderen te inspireren.
“Een wereld in één land" is de slogan van Zuid-Afrika. Als we terugkijken op onze reis, realiseren we ons dat de beste avonturen beginnen wanneer je de moed hebt om de vertrouwde grenzen te overschrijden.
Het is me inmiddels al opgevallen hoe anders de manieren van begroeten zijn tussen deze twee werelden. In Noord-Limburg gaven we elkaar vaak een vriendelijke hand, lachten we en keken we elkaar direct aan. Het was een kort maar belangrijk moment waar beleefdheid en respect samensmelten. "Goedendag" of "hallo" zijn de gebruikelijke openingszinnen, gevolgd door een informeel gesprek over het weer of andere alledaagse dingen. In het bruisende Zuid-Afrika merk ik dat begroetingen eerder als een vreugdevolle ontmoeting aanvoelen. Hier omarmt men elkaar vaak hartelijk en begroet men met een vrolijke "Hoe gaan dit?" (hoe gaat het?). Mensen lijken hier hun armen wijd open te slaan in een uitnodiging voor warmte en verbondenheid.
Deze culturele expressie van gastvrijheid vindt haar oorsprong in de rijke geschiedenis van dit diverse land. Soms wordt zelfs een kus op de mond toegevoegd als teken van genegenheid en begroeting. De sociale regels in Zuid-Afrika lijken minder streng dan in België. In Noord-Limburg waren er ongeschreven regels over hoe je je in sociale situaties moet gedragen, terwijl Zuid-Afrikanen bekendstaan om hun relaxte kijk op het leven. Hier staan gemeenschapsgevoel en openheid centraal. Mensen delen sneller persoonlijke verhalen en benaderen vreemden met een glimlach. De vergelijking van begroetingsrituelen laat niet alleen culturele verschillen zien, maar ook overeenkomsten die mensen wereldwijd met elkaar verbinden. Het is als een dans, waarbij elke cultuur zijn eigen pasjes heeft, maar we delen allemaal hetzelfde ritme van menselijke verbondenheid.
Groetjes uit het zonnige zomerse Zuid-Afrika!
Annick