Deze week verschijnt nummer 116 van de Grevenbroeker Echo's, een editie met 8 bladzijden meer dan normaal en 4 uitgebreide artikels, waarvan twee geschreven door de nestors van de vereniging.
"Een beroemde Hamontenaar, behalve in Hamont!" Hamontenaar Gerard Kal(c)kbrenner, prior van het Kartuizerklooster in Keulen, is een vergeten figuur, schrijft Luk Van de Sijpe in zijn artikel. Kalckbrenner maakte naam en faam in Keulen, vandaar ook zijn Duitse naam. Zijn echte familienaam is Schoe(n)makers en zijn geboorteplaats Hamont. Hij was erg begaafd en trok op jeugdige leeftijd uit Hamont weg. Hij studeerde waarschijnlijk in de hoog aangeschreven Latijnse school van de fraters in Den Bosch. Daarna was hij een korte tijd als ‘notaris’ in Aken actief, om zich ten slotte volledig te wijden aan het strengste Westerse kloosterleven, dat van de Kartuizers, in Keulen. Daar volgde een blitzcarrière, die resulteerde in een ongewoon dertigjarenlange functie als prior. Zijn grote faam verwierf hij dankzij drie verwezenlijkingen: hij was medeverantwoordelijk voor de uitgaven van belangrijke religieuze publicaties, o.a. het zeer gegeerde oeuvre van zijn ordegenoot Dionysius van Rijkel; daarnaast kreeg hij contact met de begijnenbeweging van Oisterwijk en slaagde erin de sterk bewogen en extatische Maria van Hout naar Keulen te doen verhuizen en haar religieuze bevindingen te publiceren.
Verder in het blad enkele flitsen uit het pensionaatsleven bij de religieuzen ursulinen in Hamont van september 1938 tot en met juni 1944, waaronder het oorlogsintermezzo 40-45, “de Duitse inval”. Eigenaardig genoeg is daarover nog weinig geschreven en de laatste getuigen in het meer dan 100-jarige bestaan van dit pensionaat zijn op één hand te tellen. Toch doet de kring een oproep aan hen om ook hun ‘belevenissen" te melden. Mia Hegge geeft hier alweer het voorbeeld.
Oude benamingen betreffende het dagelijks leven: In deel 1 heeft Mathieu Schuurmans het gehad over oude benamingen uit het begin van de 17e eeuw inzake het landbouwalaam. In deel 2 beschrijft hij wat er allemaal binnenshuis aanwezig was. Ook hier beperkt hij zich tot de minder bekende benamingen van de voorwerpen met de waarde ervan.
Harry Van de Broek heeft een Achels register, een voorloper van de CM, de Sint-Jorisgilde, nauwkeurig onderzocht en voor de lezer openbaar gemaakt. In de jaren 1898-1899 werd in Achel de Maatschappij van Onderlinge Bijstand ‘Sint-Joris’ opgericht. In deze bijdrage vertelt hij een en ander over de eerste 25 jaren van haar bestaan.