Kunt u zich voorstellen dat er midden in het centrum van je dorp zomaar een nijlpaard en olifant los rondlopen? Wel, in Achel is dat ooit gebeurd. Bestuurslid Willy Mertens van Heemkundekring Achel kreeg een aantal foto's in zijn bezit die dat kunnen bewijzen. Het was in 1978 toen Wiener Circus haar tenten opgeslagen had in Achel en het grasplein rond de waterpartij met Griekse Lier gebruikte om een nijlpaard en olifant te laten grazen. Ons werd altijd gezegd dat een nijlpaard het gevaarlijkste wilde dier op aarde is...
In de tweede editie van het Achelse heemkundig tijdschrift 'De Achelse Kapetulie' staan nog interessante artikels. Voorzitter Geert Stevens ging op zoektocht om uit te pluizen hoe er te werk werd gegaan om in de 18de eeuw een kanaal te graven vanuit Tongeren, via Donderslag (Meeuwen) tot in Achel. In 1751 werd door een Luikse ingenieur een haalbaarheidsstudie uitgevoerd. Tien jaar later werd de studie herbekeken en aangepast. Van alle studies is er tenslotte niets terecht gekomen. Hoe zou het zijn moest dat kanaal er wel gekomen zijn?
6 juni 1944 was een bewogen dag in de geschiedenis van West-Europa. In de vroege ochtenduren vond namelijk de landing plaats van de Geallieerde troepen op de stranden van Normandië. In de nacht van 6 op 7 juni 1944 werd Achel opgeschrikt door een razzia van de Duitse SS-ers en Noord-Limburgse collaborateurs. René Winters doet in zijn artikel uit de doeken wat er die nacht gebeurd is en welke Achelaars in handen vielen van de Duitse bezetter en naar Duitse concentratiekampen gedeporteerd werden.
Een proces-verbaal van afpaling opmaken om de grenzen tussen gemeenten te bepalen was in 1825 een omslachtige procedure. Op 24 augustus 1825 stelde de gemeente Achel een landmeter aan om de gemeentegrenzen in kaart te brengen. Zo moesten de burgemeester en hun aanwijzers (schepen/secretaris) van elke betrokken gemeente de landmeter op het traject van de gemeentegrenzen volgen. Burgemeester De Leonaerdts en zijn aanwijzers begonnen aan het noordelijke punt op de scheiding van Borkel en Schaft met Valkenswaard, om vervolgens met de wijzers van de klok mee via Leende, Budel, Hamont, Sint-Huibrechts-Lille, Neerpelt en weer in Borkel en Schaft te eindigen.
In zijn bijdrage over het Michielsplein beschrijft Jan Hermans hoe deze locatie in het centrum van Achel na de Tweede Wereldoorlog een totaal ander uitzicht kreeg. Alleen drie lindebomen en de oude dorpspomp zijn een stille getuigen uit het verleden. (Tekst en foto's: Heemkundekring Achel)