In Hamont-Centrum bevindt zich nog een gedeelte van het voormalige ursulinenklooster. Binnenkort wordt de restauratie van de grote kapel, een monument van de bekende Nederlandse architect Pierre Cuypers, afgerond. De stad Hamont-Achel is er de eigenaar van en kan uitpakken met een succesvol erfgoedproject. In de laatste decennia werden enkele relicten van dit klooster wel afgebroken. Zo is van de oude kloostermuur ca 80 % verdwenen. Enkele stroken langs de straat, de Wal, geven nog een indruk van de vroegere ‘monastry garden’.
Onlangs is het oudste gedeelte van de kloostermuur aan de zuidwestzijde afgebroken (foto). Er was een evident gevaar: de muur stond erg scheef en het voegwerk was grotendeels uitgespoeld. Omdat aan deze zijde wegens werken aan de lagere- en kleuterschool nu veel kinderen dagelijks passeren, was de afbraak ervan noodzakelijk. Enkel het oude muurkapelletje (foto onder) bleef behouden en werd bovendien uit voorzorg door de stadswerf extra gestut. Wat er met dit bijzonder muurkapelletje, het enige restant van een reeks van acht, zal gebeuren is onzeker. Het stadsbestuur plant een grootschalig bouwproject in die omgeving.
Alvast hebben de lokale erfgoedverenigingen van Hamont-Achel erop aangedrongen om de kapel op de plaats zelf te integreren. Zij argumenteren ook dat een eventuele verplaatsing van die kapel geen zin heeft, want dan zou de hele context verloren gaan. Naast de Cuypers-kapel bevinden zich nog het gebouw van de pianokamertjes, een zeldzaam restant van onderwijsarchitectuur, en even verder een grote calvarieberg uit 1902. Het zijn op dit moment de oudste onderdelen van het internationaal bekende Hamontse pensionaat. Volgens goed ingelichte bron worden deze relicten in de toekomst wel behouden en gerestaureerd.