De nieuwste editie van de "Grevenbroeker Echo's" verschijnt rond Kerstmis. Met onder meer een verhaal dat verwijst naar de aanhef (en naar de foto hierboven). In 1953 startte de Norbertijn Werenfried van Straaten - alias de spekpater - de "Bouworde" met het doel kerken en woningen te bouwen voor o.a. Duitse vluchtelingen. Hiervoor werden studenten aangesproken, zij hadden namelijk wel tijd tijdens de vakanties. Ook Hamonter studenten voelden zich geroepen. In 1954 ging een eerste Hamontenaar mee, in 1958 was dat al een hele groep. De foto toont de K.S.A.-ers op bouwkamp in Waldkappel in 1958, Duitsland. Van deze twee kampen is een getuigenis opgenomen. Een lijst van deelnemers en bouwkampen met jaartallen periode 1953-1962 geeft de idealisten weer. In 2012 vond in Antwerpen een rëunie plaats van bouwgezellen wereldwijd. Ook hiervan is een verslag opgenomen. Schrijver is Bèr Cardinaels, ook oud-bouwgezel.
In de gichtregisters van Grevenbroek vindt men geregeld afrekeningen van mombaars (voogden) van weeskinderen. In een rekening uit 1614 vond men een vermelding betreffende één van de vroegst bekende teuten van Hamont. Mathieu Schuurmans beschrijft aan de hand hiervan de kledij die de teut droeg.
Jan Mas uit Averbode wou weten waar zijn grootouders Jean Bernard Mas en Marie Nobertine Huysmans vroeger in Hamont woonden. Een kolfje naar de hand van Henri Dijkmans. Door te zoeken in bevolkingsregisters, kadaster enz. vindt men wel wat men wil. Diezelfde J.B. Mas komt ter sprake in een artikel van Johan Moris. Hij zou tijdens de eerste wereldoorlog stiekem de grens overgebracht zijn door Broeder Majella Rademakers, althans zo ging de mare in het nageslacht Mas. Johan heeft het voor de familie en de lezers uitgezocht.
In "Achels wapenbezit aan banden gelegd" verhaalt Luk Van de Sijpe waarom schutterijen een nieuw reglement in 1819 kregen. Tijdens de Franse revolutie werden ze in principe afgeschaft, voornamelijk omdat ze een eerder religieuze groepering waren. Maar vele schutterijen bleven bestaan, zij het met een heel beperkte werking. Tijdens het Nederlands bewind (1814-1830) werden schutterijen weer erkend maar strenger gereglementeerd.
Al enige jaren is Mathieu Schuurmans de Hamonter stadsrekeningen aan het digitaliseren. Tot nu toe zijn de jaren 1754 tot 1793 klaar. Het betreft 1146 bladzijden die woord voor woord op computer gezet zijn. Jaarlijks moesten de vier burgemeesters van dat jaar hun rekeningen afsluiten en indienen. Elke inkomst en uitgave werden genoteerd. Aldus zijn deze stadsrekeningen een voortreffelijke bron van informatie over het dagelijks leven in de stad Hamont. Tevens vindt men er veel verwijzingen terug naar de gebeurtenissen in het Prins-bisdom Luik en zelfs verder weg. Mathieu begint de serie met het jaar 1754 en licht er enkele bijzondere notities uit deze stadsrekeningen uit.