KFC Eksel - Eendracht Mechelen a/d Maas 2-2 Groen-rood heeft zijn goede vorm niet kunnen bevestigen en verloor tegen een sterke Maaslandse tegenstander kostbare punten in de strijd om de eindronde.
Voor de pauze viel er niet veel te beleven in het Sparrenstadion. Pollaris tekende lang voor de enige kans in een helft die gesierd werd door slordigheden. Net voor de pauze kon groen-rood zich dan toch uit het niets op voorsprong hijsen: Beyen, voor het eerst sinds 18 maanden terug in de basis na aanslepend blessureleed, kon zijn voet zetten tegen een hoge, onverzorgde terugspeelbal met het hoofd en KFC zo gevleid een 1-0 ruststand bezorgen.
De Maaslanders zorgden na de pauze al snel voor gerechtigheid en profiteerden nu van de Ekselse defensie: Kamps kon voor doel simpel binnen koppen. De bezoekers tankten vertrouwen en Bouazil verdiende met een heerlijke zaalvoetbalactie de voorsprong, maar werd gestopt door Hermans en het kader. Het bleek slechts uitstel van executie want Annab kon er niet veel later op snelheid van door en droog binnen leggen. Maasmechelen bracht in dit eerste deel van de tweede helft zijn beste voetbal en dwong Eksel achteruit. Hermans behoedde Eksel met een goede parade zelfs voor de 1-3.
De drie Ekselse wissels waren intussen al uitgevoerd, maar ook met Elia, Bertrands en Vanherck kon Eksel weinig druk ontwikkelen. Het zag er lang niet naar uit dat groen-rood de weerbaarheid nog zou vinden om terug te slaan, maar in de laatste 5 minuten kwam de club alsnog opzetten. Op corner werd het leer -al dan niet volledig over de doellijn- nog terug het veld in gekopt, even daarna zorgde Moranduzzo met een beheerste volley alsnog voor de gelijkmaker.
Een punt tegen de (voor)laatste klinkt niet overtuigend, maar meer verdiende KFC vandaag gewoonweg niet. En zeven thuiswedstrijden zonder overwinning, het begint stilaan te wringen...