Diep in het bos van het Kamp van Beverlo ligt een verborgen oorlogsbegraafplaats, alleen in de omgeving bekend als het "geheim kerkhof". Tijdens de Tweede Wereldoorlog wisten enkel buurtbewoners van het bestaan van de lugubere plek omdat ze er 's nachts gekerm en geschreeuw hoorden. Hier executeerde en begroef het Duitse Leger tientallen verzetsstrijders. De plek maakt deel uit van het militair oefenterrein van Leopoldsburg. Schepen Nele Lijnen plaatste gisteren op Facebook een pakkend verhaal over de herinneringen die het "geheim kerkhof" bij haar oproept:
"Vandaag herdenken we op het "geheim kerkhof" onze verzetsstrijders, de helden uit de oorlog! Ik breng op de vooravond van deze herdenking van morgen graag een eresaluut aan Thieu Soors, de bompa van mijn echtgenoot Tom Dieltiens Op 10 mei 1940 was bompa in dienst van het leger in de hoedanigheid van beroepsmilitair en in 1941 sloot hij zich aan bij de verzetsbeweging “Geheim Leger” via de veldwachter in Overpelt Henri Berghs. Bompa werd door Berghs aangeduid als brigade-overste in Eksel. Zijn opdracht was hulp bieden aan het in veiligheid brengen van vliegers der Verbondenen die in Eksel en in de omtrek een noodlanding uitvoerden. Hij deed dit samen met Frans Jehoul van de Locht in Eksel, François Sols uit Leopoldsburg en Alfons Geys uit Antwerpen. Bompa verschafte hulp aan de vliegers, spoorde ze op in de bossen en bracht ze in veiligheid. Hij heeft tien of elf van deze vliegers in veiligheid gebracht bij de veldwachter Berghs in Overpelt in opdracht van Marcel Royers uit Brussel. Ze deden dit voor de lijn “Komeet". Deze vliegers waren in uniform en van Amerikaanse of Engelse nationaliteit. Voor deze diensten werd Bompa door de Engelse en Amerikaanse overheden beloonfd met eremedailles en schriftelijke dankbetuigingen.
"Bompa werd aangehouden in de nacht van 6 op 7 juli 1944, in zijn bed rond 2u45 door de S.D. van Hasselt. 11 volle maanden lang was er geen nieuws van hem. Hij was dan ook opgepakt als “Nacht und Nebel”-gevangene. Niemand wist wat er met die gevangenen was gebeurd. Het leek wel alsof ze in rook waren opgegaan, in “Nacht und Nebel”. De familie van bompa bleef achter na de agressieve nachtelijke arrestatie zonder nieuws. Ze hoorde niets van hem. Hij werd uiteindelijk als gevangene naar het concentratiekamp van Dachau getransporteerd. Bompa werd er op 6 december 1944 ingeschreven, kreeg er het nummer 134 967 en werd ondergebracht in barak 27. Na maanden van ontberingen werd hij samen met de andere gevangenen in Dachau bevrijd door de Amerikanen op 29 april 1945. Hij was getroffen door tyfus waardoor hij pas een maand na de bevrijding gerepatrieerd kon worden. Uiteindelijk werd hij op 31 mei herenigd met zijn vrouw, zoon, familie en vrienden.
"We mogen de gruwel van de oorlogen nooit vergeten. Het is aan ons om terug te kijken en dankbaar te zijn. Voor hun nobele strijd. Voor onze vrijheid."