Lang geleden, in mijn vervlogen jonge jaren, werd ik al geconfronteerd met het feit dat je in het leven in een bepaalde situatie wel eens het tegenovergestelde moet denken van wat op er je af komt. Als ik als jonge gast in Zaal Stella een meisje had versierd en ze zei ‘tot volgende zondag , dan geloofde ik dat. Tot er op zondag niemand kwam opdagen. Sindsdien heb ik vaak de reflex om tussen de regels door het tegenovergestelde te verstaan. Als een voltallig voetbalbestuur volmondig zijn vertrouwen uitspreekt in de trainer, dan lig hij enkele dagen later toch buiten. De familie en advocaat van Tine Nys, die overleed na euthanasie, gaat in cassatie. De dokters zijn vrijgesproken door een volksjury en die straf kan in cassatie niet meer herroepen worden. “Het is uit principe dat we in cassatie gaan en het is ons niet te doen om een schadevergoeding”, klinkt het in koor. Ja ja, dat geloven wij allemaal. Denk aan mijn titel. Jaren aan een stuk hebben de advocaten van Delphine Boël volgehouden dat Delphine er enkel naar streefde om erkend te worden als dochter van Koning Albert II. Financiële overwegingen speelden daarin absoluut geen rol. Nu wil ze de titel van prinses en wat is daar het eventuele gevolg van? Dat ze kan erven van haar vader de koning. Wat zei ik ook al weer? Het tegenovergestelde kan echter ook positief en spectaculair zijn. Dat leert ons de actuele sportactualiteit. Wie had verwacht dat Pogacar zijn Sloveense landgenoot Roglic in de tijdrit uit het geel zou rijden? Dat was ook het tegenovergestelde van wat iedereen verwachtte maar het is tenminste geen leugen. De uitslag van een tijdrit in de wielersport liegt nooit. Is deze waarheid een uitzondering aan het worden? Er zijn er gelukkig nog velen die de waarheid spreken maar ik zou toch iedereen aanraden om te leren tussen de regels van bepaalde nieuwsberichten te lezen. (Martin Vanierschot)