Volgende week woensdag speelt theatergroep Antigone de voorstelling 'Paling' in CC De Adelberg. In deze voorstelling spelen Jos Verbist en Joke Emmers allebei 'de pannen van het dak'. En aangezien Joke afkomstig is van Pelt, leek het ons best interessant om Joke hier eens aan het woord te laten...
Joke... Je bent opgegroeid in de regio. Kijk je ernaar uit om opnieuw in Noord-Limburg te spelen?Absoluut!!!! Spelen in Lommel, Genk of Pelt voelt altijd als thuiskomen! Ik blijf met veel trots
terugkomen en het is super fijn om nadien mensen te zien die ik ken. Ik probeer 1x per maand of 2 maanden nog naar Noord-Limburg te komen. Lommel was voor mij dé plek om naar de film, theater te gaan of te gaan winkelen, ik koester alleen maar fijne herinneringen aan Lommel.
Hoe zou jij de voorstelling in enkele zinnen voorstellen of omschrijven?
Het is een beeldende voorstelling met een enorm mooie tekst over de relatie tussen een vader en
dochter die mekaar heel erg lang niet meer zagen. Hartverwarmend en pijnlijk tegelijk.
De titel van de voorstelling is best opvallend. Vanwaar ‘Paling’?Een paling is een dier dat leeft tot hij/zij zich kan voortplanten. Eens deze missie is volbracht, zwemt
hij/zij terug naar zijn/haar geboorteplek. Hoe dit terugkomt in de voorstelling kan je natuurlijk alleen
maar ontdekken door te komen kijken.
De film Toni Erdmann was een inspiratiebron voor Paling. In welke zin?Deze film gaat ook over de relatie tussen een dochter en een nogal exentrieke vader. Zo ook is dat de
hoofdlijn in ons verhaal. Natuurlijk wijkt het erg af, waar de dochter in Toni Erdman een enorm hoge en
belangrijke functie heeft, werkt de dochter bij ons in een visfabriek.
Je speelt naast Jos Verbist, tot voor kort de artistiek leider van Theater Antigone. Regisseur
Michaël Vandewalle is dan weer eerder van jouw generatie. Hoe heb je de samenwerking met
beide heren ervaren?Het is een heel fijne samenwerking. Met Jos wilde ik al langer spelen. Ik kan enorm van hem leren
en vind hem op verschillende vlakken een voorbeeld. En Michaël ken ik sinds we beiden zouden
afstuderen en samen op Theater aan zee stonden. Een heerlijke man met een enorm mooie beeldtaal.
Het was een genoegen!
Michaël heeft een achtergrond in het werken met jongeren en sociaal-artistieke projecten,
merkte je dat bij de creatie van Paling?De projecten die hij reeds maakten waren super mooi en ontroerend. Dit was een andere methode.
Er was al een tekst, er waren twee acteurs, hoe kon dat een geheel worden. Maar Michaël heeft dat
fantastisch gedaan. Er zit enorm veel potentieel in hem als regisseur, vind ik.
Paling is geen realistische voorstelling, maar speelt toch erg in op herkenbaarheid. Hoe
verzoenen jullie dat?Je zal merken dat we in paling schmink ophebben, een best opvallende ingreep, maar omdat de tekst
zo bijzonder is, moesten we er iets sterk tegenover zetten. Ons spel en de thematieken blijven wel
heel naturel en zo komen de twee werelden samen denk ik.
Wat vind je zelf het meest boeiende aan je rol als Nessie, de dochter?Dat ze jong is weggegaan van huis en dan helemaal in haar eentje haar plan heeft leren trekken. Ze is een flapuit en net daardoor heeft ze enorm veel humor. Ze zal zeker haar mannetje kunnen staan. Dat vind ik de max.