De onderwaterwereld is niet meer wat hij geweest is. Terwijl het vroeger de golven waren die geluid maakten, zijn het vandaag de dag motoren van grote cargoschepen en sonarinstallaties van duikboten die onder water een kakofonie veroorzaken. Een waar drama voor de walvissen die in onze zeeën leven. Volgens Michel André, directeur van een laboratorium in Catalonië dat de invloed van onderwatergeluiden op dieren onderzoekt, is het lawaai voor de walvissen oorverdovend. "Vandaag de dag is er geen enkele zee ter wereld die niet vervuild is door artificiële sonoren," zegt hij. Alle onderwaterdieren hebben last van deze negatieve evolutie, maar het zijn vooral de walvissen, dolfijnen en potvissen die er het meeste onder lijden. "De reden hiervoor is dat al hun activiteiten gebaseerd zijn op de akoestiek, zowel om te communiceren als om zich te oriënteren. Dus alles wat deze geluiden in de war kan sturen, kan de walvissen in gevaar brengen", aldus André.
"Daarnaast zijn er ook de geluiden die de onderlinge communicatie tussen de walvissen overstemmen. Het zijn vooral de grote cargoschepen die dit doen. Met een verstoord opsporingssysteem verliezen de walvissen elk gevoel van oriëntatie waardoor ze in aanraking kunnen komen met schepen, of ze kunnen in grote getallen op het strand aanspoelen. We hebben bewijzen dat het aanspoelen van walvissen direct te wijten is aan het gebruik van artificiële sonoren."
Carl Gustav Landin van de Wereldunie voor Natuurbehoud heeft nog schokkender nieuws. Volgens Gustav kan "een walvis ogenblikkelijk gedood worden door een geluid met een intensiteit van 230 tot 240 decibel." Het is dus de hoogste tijd om maatregelen te nemen, aldus André. Zelf neemt hij in de komende lente deel aan een wetenschappelijke expeditie die als doel heeft om de akoestische intensiteit in kaart te brengen voor alle oceanen. Het programma zal de naam dragen "20.000 geluiden onder de zee". (Foto: een walvis in Patagonië, foto van Lommelaar Stefan Cruysberghs, www.scip.be)