De 22-jarige bruine beer Trishka uit Kazachstan heeft haar hele leven in Kazachstan doorgebracht in een kennel. De eigenaars waren genoodzaakt te verhuizen, waardoor ook de beer weg moest en dreigde ingeslapen te worden als er geen langdurige oplossing gevonden zou worden. Het Natuurhulpcentrum van Oudsbergen heeft de beer nu gered en tijdelijk onderdak geboden terwijl het verder zoekt naar een langdurige oplossing.
‘Bruine beer Trishka werd 22 jaar geleden gevonden aan de grens van Rusland en Kazachstan door mensen uit Kazachstan. Zij hielden haar gedurende al die jaren in een soort kennel bij hen thuis als huisdier. Nu moesten die mensen door gezondheidsproblemen dringend verhuizen en moest de kennel tegelijkertijd afgebroken worden door een nieuwbouwproject dat eraan zat te komen’, legt
Frederik Thoelen van het Natuurhulpcentrum Oudsbergen uit.
‘Als er niet snel een oplossing gevonden zou worden voor Trishka zou ze ingeslapen moeten worden. Eind vorig jaar werden we dan ook gecontacteerd door Bears In Mind, een Nederlandse organisatie die zich inzet voor beren en hen uit probleemsituaties haalt. Ze vroegen of wij geen oplossing konden bieden en dus zijn wij gaan kijken of onze drie maanden lange quarantaine vrij was. Dat was gelukkig het geval’, gaat Thoelen verder. ‘De papieren zouden wel nooit op tijd in orde geraken, maar in Kazachstan gaven ze toch toestemming omdat ze wisten dat er zicht was op een langdurige oplossing.’
‘De kooi bleef daarom nog even staan, en zo’n twee weken geleden was het dan zover en gingen we Trishka ophalen in Frankfurt. Dat is allemaal vlot gegaan, ze ging vanzelf de kist in en is dus niet verdoofd moeten worden. Dat is bij beren altijd een groot voordeel, zeker bij zo’n oude beer. Verdoving is dan altijd wat riskant en proberen we daarom zoveel mogelijk te voorkomen. De vlucht en rit in totaal was wel heel lang, meer dan 24 uur, maar uiteindelijk is ze ook bij ons vlot de kist uitgekomen.’
Momenteel zijn de verzorgers Trishka volop aan het leren kennen. Ze moet dan ook nog zeker twee maanden en een half in de quarantaine in het Natuurhulpcentrum verblijven. ‘Dat is een relatief kleine ruimte, wat niet leuk is, maar tijdens die quarantaine leren we haar ook beter kennen waardoor we beter weten wat voor soort beer ze is. Zo kunnen we op zoek gaan naar de meest geschikte locatie voor haar en kan ze buiten in een grotere kooi verblijven’, aldus Thoelen.
Hoe het nu gaat met Trishka? ‘Ze heeft een sterk karakter, maar dat wisten we al wel van de eigenares. Ze heeft niet graag dat mensen die ze niet kent te dicht bij haar kooi komen. Dat merkten we al van in het begin, dat ze dan weleens durfde uit te halen. Maar van mensen die ze kent heeft ze geen schrik en mensen mogen ook gewoon langs de kooi lopen, zolang ze maar op afstand blijven. De verzorgers weten steeds beter wat ze wel of niet graag eet. Ze eet zeker zo’n 10 kilo voedsel per dag.’
Haar poten en klauwen zijn redelijk fel afgesleten omdat ze altijd op beton geleefd heeft. Al is het niet problematisch. Eens de quarantaine gedaan is, kan ze op meer gevarieerde bodem leven. ‘Trishka heeft natuurlijk nooit op een natuurlijke manier geleefd, en heeft dus ook nooit anders gekend. Ze is nooit mishandeld geweest, maar het blijft een slechte omstandigheid voor een beer om op te groeien. Vrij gaat ze nooit meer kunnen zijn, al gaan we wel proberen haar nog het best mogelijke leven te geven voor een oude beer en op zoek te gaan naar de meest geschikte plek. We hopen dat ze zo snel mogelijk weg kan, zo kunnen we ook andere dieren verder helpen die dringend hulp nodig hebben’, besluit Thoelen.
Delia Filippone