Ondertussen heeft de Internetgazet dan ook haar plaats in het Limburgs medialandschap opgeëist. "Ik ben heel trots op wat de Internetgazet geworden is," zegt Paul. "De andere media houden ons in de gaten. Je ziet dat wanneer wij een primeur hebben en andere media die oppikken. Dat betekent dat wij iets neergezet hebben waar men rekening mee houdt."
Maar wat vond hij nu het mooiste aan de Internetgazet? "Dat ze verbondenheid creëert, een band. Als je meer weet van elkaar, ook al woon je in een ander dorp, dan heb je meer begrip voor de dingen die daar gebeuren. Ik heb vaak mensen met elkaar over de Internetgazet horen praten, zonder dat ze wisten dat ik er iets mee te maken had: '
Ich hem't gelèze op internetgezet'. Dat is fijn. De Internetgazet creëert een soort van warmte, over de gemeentegrenzen heen. Het was heel fijn om ze te maken. Ik heb ook altijd geschreven vanuit de optiek: wat mij interesseert, interesseert de mensen ook. En: als dat zó is, moeten de lezers dat ook weten."
Al was het ook wel een uitdaging, vooral het technische gedeelte dan.
"Ik heb in mijn loopbaan de hele evolutie meegemaakt: bij Belga van de
logge, langzame telex naar de snelle computer," vertelt Paul. "En toen
ik met de Internetgazet begon, moesten de teksten nog handmatig naar de
server worden opgeladen. Nu gaat dat allemaal met één klik op een knop.
De technologie is heel hard veranderd, maar het bleef best ingewikkeld."
"Ik
ben dus dankzij de Internetgazet technisch meer beslagen geworden, maar
ik heb vooral veel mensen leren kennen, vrienden gemaakt, en inzicht in
situaties gekregen. Maar de lange dagen begonnen te wegen – ik ben niet
meer van de jongsten. Ik werkte elke dag tot ’s avonds laat, en dat al
twintig jaar. Gelukkig had ik in elke gemeente medewerkers op wie ik kon
terugvallen, dat hielp."
"Het is een vermoeiend maar erg boeiend
beroep, journalist. Ik zou ook echt niet weten wat ik anders gedaan zou
hebben. Iets zien, er proberen achter te komen wat het is, en het dan
neerschrijven, dat ga ik wel missen. Al zal die nieuwsgierigheid wel
blijven."
De Internetgazet zal hij zeker niet uit het oog verliezen,
benadrukt hij. "Maar ze is in goede handen bij Marc Faes. Ik ben
dankbaar voor de afgelopen twintig jaar, maar zonder al mijn medewerkers
was dit allemaal niet gelukt. Ik wil hen dan ook erg bedanken."
Jij ook bedankt, Paul! Als jonge journalist heb ik enorm veel van jou geleerd! – Delia Filippone