“Armoede is een structureel probleem maar toch kunnen we persoonlijk en als vereniging of parochie heel wat doen”. Dat stelt de pastorale raad van het bisdom Hasselt. ”Het minste wat we kunnen doen is een goedendag zeggen. Dat leidt vaak tot een persoonlijk contact waarin eventueel zorgen en noden kunnen uitgesproken worden”, luidt het. “We moeten de waardigheid van elk mens zien. Respect houdt in dat we weerstanden en vooroordelen in onszelf loslaten.”
Ook in verenigingsverband of bij parochiale activiteiten kan solidariteit heel concreet worden. Lidgelden, kosten van materiaal, bijdragen voor feesten en uitstappen zijn voor mensen in armoede vaak een drempel voor deelname. Het financiële aspect zou geen belemmering mogen zijn. “Zoiets kan perfect aangegeven worden in de uitnodigingen. Afspraken over een verminderde bijdrage of over spreiding van betaling moeten zeker bespreekbaar zijn”. De pastorale raad benadrukt dat het financieel aspect slechts één kant van de armoede is. Naast slechte huisvesting, lage scholingsgraad, gezondheidsproblemen, werkloosheid, beperkte deelname aan cultuur of het socioculturele leven, is er ook de wijze waarop armoede wordt beleefd. ‘”Dat geeft een gevoel van uitsluiting, een negatief zelfbeeld, moedeloosheid, schaamte, schuldgevoel”, stelt de raad. Hij roept de Limburgse christenen op politici te blijven aanspreken zodat er zowel op wetgevend vlak als in de sociale voorzieningen verbeteringen kunnen gebeuren.