"Voor het voorspellen van waar schade kan optreden (door de wolf) is het landschap sterk bepalend, maar wanneer schade zal optreden is onvoorspelbaar. Dat heeft alles te maken met
de hoge mobiliteit van wolven. Wolven leggen grote afstanden af en kunnen ook zo weer vertrokken zijn. Wat wel duidelijk is, is dat wolven risicomijdend zijn en 'niet zomaar' schapen zullen pakken. Het nemen van preventieve maatregelen, zoals wolfwerende elektrische rasters én kuddebewakingshonden, helpt heel goed om de kans op schade te verkleinen. De wolf zoekt naar de zwakste schakel in de beschermingslinie en het is dan ook van essentieel belang dat kennis over het plaatsen en optuigen van beschermende maatregelen breed gedeeld wordt.
De wolf zoekt en leert, maar dat kunnen wij ook. In landen waar de wolf nooit is weggeweest zie je dat boeren en herders veel succesvoller zijn in het voorkomen van wolfaanvallen op vee en dat de wolf daarvan leert door zich op andere prooidieren te richten. Juist ook in landschappen met een verhoogd risico."
(Nature Today)