Zofia Grychowski was 18 in de bewuste nacht van het bombardement van Beverlo. Een dag die ze nooit zal vergeten.
"Die nacht vergeet ik nooit. Die herinnering blijft voor altijd, dat is eigenlijk niet te vertellen wat je op dat moment allemaal meemaakt. Wij woonden in de Louis Sauvestrelaan. In onze blok vielen verschillende doden waaronder mijn vader. We liepen naar de schuilkelder maar kwamen niet op tijd. Mijn moeder bleef achter met drie kinderen. Wij hebben geen geld kregen als compensatie omdat mijn vader Pool was.
Ook Karel Van De Reydt was aanwezig op de herdenking. HIj was veertien in mei 1944. "Het is moeilijk te vertellen hoe ik dat heb beleefd. Ik heb al die doden zien weghalen. Dat is een vreemd beeld dat me altijd is bijgebleven. We woonden vooraan in de Zuidstraat. Onze straat werd zo goed als helemaal platgeveegd. Overal vielen doden. Wij hebben geluk gehad, we hebben het allemaal overleefd".