Vandaag staan we even stil bij de figuur van
Henry Lacoste, de architect van de kerk van Beringen-Mijn.
Hij wordt geboren in Doornik op 16 januari 1885. Als zoon van een siersmid en slotenmaker was hij vertrouwd met het ambacht van kunstsmid. En dat zien we ook in de kerk van Beringen-Mijn waar ijzersmeedwerk wordt gebruikt. De glasramen in beton zijn van een heel ander kaliber en uniek in de wereld.
Gepassioneerd door de traditionele architectuur van Klein-Azië en het Oost-Romeinse Rijk neemt Lacoste deel aan verschillende archeologische opgravingen in Delphi, Apamea in Syrië (1930 en 1953) en Bagdad (1954). Met zijn grote culturele bagage en een grondige kennis van e architectuurgeschiedenis en archeologie behandelt Lacoste het verleden met respect zonder het rechtstreeks te kopiëren.
Vanaf 1923 combineert Lacoste een architectenpraktijk met lesopdrachten aan het Hoger Instituut voor Archeologie en Kunstgeschiedenis (1923-1946 en 1954-1956) en vanaf 1926 aan de Koninklijke Academie te Brussel waarvan hij in 1954-1955 directeur was.
Zijn eruditie en kritische geest maakten hem tot een begenadigd lesgever van een schare enthousiaste leerlingen. Ook van officiële zijde ontbrak het niet aan erkenning. Getuige hiervan zijn realisaties op de Koloniale Tentoonstelling te Vincennes (1931) en op de Wereldtentoonstelling te Brussel (1935) met onder meer het Paviljoen van het Katholieke Leven, met wonderlijke Byzantijns geïnspireerde koepels omringd met goudkleurige obelisken. Tot de meest gekende realisaties behoren de kerken van Zwartberg en Beringen.
De
Sint-Theodarduskerk in Beringen is een moderne bakstenen kerk ontworpen door Henry Lacoste. Ze werd gebouwd tussen 1939 en 1943. Het grootste deel van de bouwwerken werd door arbeiders van de koolmijn uitgevoerd. Het is een voorbeeld van baksteenexpressionisme. Aan de voorzijde van de kerk is er een vierkant atrium met een omlopende spitsbooggalerij. Achter de kerk bevindt zich een complex van parochiale gebouwen, in dezelfde stijl opgetrokken en gegroepeerd rondom een binnenplaats.
In de kerk bevinden zich monumentale glas-in-betonramen met een totale oppervlakte van 335 m². Uniek aan deze glas-in-betonramen is het gebruik van glaskalibers, gemaakt door Val-Saint-Lambert. Ook deze opvallende ramen werden in elkaar gestoken door het mijnpersoneel. In totaal bevatten de ramen zo'n 18.500 stukken gekleurd glas.
De kerk oogt ondanks de grote glasramen donker, het zou een verwijzing zijn naar de donkere ondergrond van de Beringse mijn. In de kerk vinden we mooie art-deco elementen en mozäeiken die verwijzen naar de Byzantijnse invloeden van Lacoste. Bijzonder is ook de doopkapel die verwijst naar de vier grote rivieren uit de oudheid: Tigris, Eufraat, Nijl en Indus.
Over de persoon van Lacoste hangen in de kerk ook infopanelen. Henry Lacoaste overlijdt in Brussel op 28 april 1968.
Het werk van Lacoste kan je dit weekend en volgend weekend bezoeken in het kader van de viering van 80-jaar kerk Beringen-Mijn. De deuren staan open van 13u tot 18u.