In Beringen is
August ‘Gust’ Put overleden. Gust stond gekend als de kunstenaar met de kippen. Hij werd geboren in de lente van 1943, in volle oorlogsjaren. Hij groeide op in Meldert op de Venusberg. De boerderij van zijn ouders stond halfweg op een mooie heuvel aan de rand van de Vallei van de Zwarte Beek. Pa Louis was poelier, op het erf liepen altijd kippen te scharrelen. Als jonge gast ging Gust naar het ‘hanenzingen’, een populaire volkssport in Limburg. Jarenlang ging hij met zijn krielhaantjes naar de cafés in de omtrek om een gokje te wagen op het aantal keren dat zijn haantjes zouden kraaien.
Toen de schildersmicrobe Gust te pakken kreeg, was het tekenen en schilderen van hanen een evidentie. De liefde voor deze sierlijke hoenders is altijd een inspiratiebron geweest voor Gust.
Van kindsbeen af was hij gefascineerd door tekenen. Al op de lagere school toonde hij zijn tekentalent door zijn schriftjes prachtig te illustreren.
Toch barst de schildersmicrobe pas echt los begin jaren tachtig op zijn veertigste. Het is de start van een passionele hobby en Gust bekwaamt zich al snel in diverse stijlen van teken-, schilder- en beeldhouwkunst. August Put stond mee aan de wieg van kunstkring Palarte uit Paal, was medestichter van ‘Mijnwerker in de Kunst’ in 1988 en stelde hiermee 10 jaar tentoon in het kader van de Beringse Mijnhappening. Gust werkte nadien actief mee aan ‘In de schaduw van de mijn’ een kunstenaarsproject in samenwerking met Tevona, een instelling voor kinderen en volwassenen met een handicap en Variant, een centrum voor opleiding en arbeidsbegeleiding.
Maar de rode draad is toch
Kunstkring Lumina uit Lummen. Van 1983 tot enkele jaren terug nam hij met trots deel aan de jaarlijkse groepstentoonstellingen van de kunstkring in OC het Oosterhof. Hij stond altijd paraat om te helpen in de kunstkring en vond er door de jaren vele vrienden.
August Put werkte met diverse technieken en materialen zoals olieverf, aquarel, acryl en klei. De werken van Gust zijn heel kleurrijk en zitten vol symboliek. In zijn reeks over Afrika toont hij op een simpele wijze de vrolijke en kleurrijke Afrikaanse samenleving. Vele werken zijn opgebouwd als echte gedichten of verhalen waarbij de maatschappij kritisch onder de loep wordt genomen. Religie, oorlog en de dood keren regelmatig als thema terug in zijn werk.
In 2007 werd hij door de stad Beringen gelauwerd als
winnaar van de cultuurprijs 2007.
In 2013, het jaar dat hij zeventig werd, was hij te gast in de galerij van het Casino van Beringen voor het kunstproject ’t Kiekenkot. Deze duotentoonstelling met zijn zoon Hans stond volledig in het teken van de hanen. De expo was opgebouwd uit een retrospectieve rond het hanenwerk van Gust. Het was voor hem het hoogtepunt van zijn carrière.
In 2020 hield hij nog een mooie solotentoonstelling in galerij Bel-Art in Paal.
Vorig jaar verhuisde hij naar het
woonzorgcentrum Ocura in Beringen-Mijn. Hij kreeg een kamer in de Galerij…Een betere plek kon hij zich niet indenken om zijn laatste levensjaar met dementie te slijten. In de expositieruimte van de Galerij mocht hij dan ook zijn werken hangen. Een jaar lang toonde hij fier aan iedereen zijn werken. Schilderen ging niet meer…samen met zoon Hans maakte hij nog enkele kleurrijke collages. Een mooi afscheid van een boeiend en kleurrijk leven.