In Genk is
Jan Caubergs overleden. Koerselaar in hart en nieren, overtuigd flamingant en met een grote liefde voor natuur en weer. Hij was beroepshalve tuinier, weerman in zijn vrije tijd en een overtuigd politicus. Lange tijd was hij schepen in Beringen voor de Volksunie en later volksvertegenwoordiger voor het Vlaams Blok. Hij kreeg de bijnaam de
Leeuw van Vlaanderen dankzij een artikel van Yves Desmet in De Morgen.
Caubergs, geboren in 1930, werd Vlaams gezind door de Koningskwestie in de jaren vijftig en door wat hij als kind had gezien tijdens en na de oorlogsjaren.
Hij engageerde zich bij de Vlaamse beweging en werd gewestelijk secretaris van het Beringse IJzerbedevaardcomité. In 1960 stichtte hij in Koersel de Volksunie-afdeling en bleef voorzitter tot aan de fusie met Beringen in 1977. Na de fusie werd hij voor de Volksunie gemeenteraadslid en van 1983 tot 1989 was hij schepen. De Beringse politiek is in de de jaren tachtig zeer woelig en ook binnen de Volksunie staan de messen op scherp. In oktober '87 neemt Jan ontslag bij de Beringse Volksunie.
In ’89 stapte hij over naar het Vlaams Blok en werd drie jaar voorzitter van het Vlaams Blok afdeling arrondissement Hasselt. Op 24 november 1991, de zogenaamde Zwarte Zondag, schiet het Vlaams Blok van 2 naar 12 zetels. Jan is één van de verkozenen. Van 1991 tot 1995 zetelde Jan in de Kamer van volksvertegenwoordigers. Bij de eerste rechtstreekse verkiezingen voor het Vlaams parlement van 21 mei 1995 werd hij verkozen in de kieskring Hasselt-Tongeren-Maaseik. Hij bleef Vlaams Parlementslid tot in juni 1999.
In augustus 1996 nam hij ontslag bij het Vlaams Blok, uit onvrede met de incidenten die plaatsvonden op de IJzerbedevaart die toen een Vlaams Bloksignatuur droegen. Ook vond hij dat de partij zich te veel focuste op het migrantenthema. Vanaf dan zetelde hij als onafhankelijk parlementslid. In 1999 neemt hij afscheid van de politiek.
Naast zijn politiek engagement was Jan gekend als tuinbouwer en weerman. Hij had jarenlang een weerstation en bezorgde dagelijks zijn gegevens aan het KMI. Jan is ook de bezieler van de herdenking van de vijf Engelse bemanningsleden die in Koersel om het leven kwamen op 26 juli 1941. Dit gebeuren had een diepe indruk op hem nagelaten als kind. De laatste jaren schreef hij zijn memoires. Het boek ‘De leeuw van Beringen’ geeft een goed beeld van zijn politieke carrière en van zijn beweegredenen om destijds te kiezen voor het flamingantisme. Het boek is wel niet officieel verschenen en werd gemaakt voor zijn familie en vrienden. Sinds enige tijd verbleef hij in WZC Corsala. Hij overleed afgelopen vrijdag op 92-jarige leeftijd. (Hans Put - foto Jean Beerten)