De komende dagen stellen we de vier kandidaten voor de cultuurprijs van Beringen voor.
We beginnen met
Chris Cierpal, voorzitter van de heemkundige kring Kiosk Beringen. Hij werd geboren op 9 mei 1961 in het moederhuis van de St.-Annakliniek in Beringen-Mijn. Is bankmedewerker en gehuwd, vader van vier kinderen, bijna grootvader. Woont in Beringen, noemt zichzelf een “streekmens”.
"Je bent het product van je omgeving, milieu, familie en interesses. Ik groeide op in de streek tussen Leopoldsburg en Tessenderlo, Oostham, Koersel en Beringen, plusminus het kanton Beringen."
En je bent een ontdekkingsreiziger geworden? “Als jonge gast reed ik met de fiets rond op ontdekkingstocht, een nieuwe straat, een nieuw bos, een nieuwe beek verkennen. In het verlengde hiervan tekende en schilderde ik zeer veel: de vogels, de vlinders, de… Tijdens de vakantie van mijn 2de leerjaar ging ik bij een tante in Van Daele spreekwoorden opzoeken. Zo kreeg elke tekening of waterverfschilderijtje een passend spreekwoord en wat uitleg. Elk jaar werd er in Oostham een boekenbeurs georganiseerd. De beste tekeningen werden beloond met een boek. Zo kreeg ik een eerste reeks boeken samen”, vertelt Chris.
“Nu 45 jaar later doorkruis ik nog steeds dezelfde streek. Ik geniet van dezelfde omgeving, van de verschillende culturen. En ik luister naar de mensen, de gebouwen en schrijf hun geschiedenis neer voor Kiosk ons heemkundig tijdschrift”.
Hoe is je passie voor geschiedenis - heemkunde ontstaan?
“Die passie gaat ver terug. Ik kon nauwelijks lezen en reed al naar drie bibliotheken: Oostham, Kwaadmechelen en Beverlo. De boeken over de Rode Ridder (Leopold Vermeiren), Arendsoog (Nowee) en Winnetou (Karl May), dat was pas spannende literatuur. In die periode werden Historiapunten verzameld en de boeken van ’s Lands Glorie aangeschaft. In het verlengde daarvan begon ik zelf de belangrijke gebeurtenissen uit de vaderlandse geschiedenis in deze bibliotheken op te zoeken: de kruistochten, de oude Belgen, de guldensporenslag, de Vikingen,… Voor het vak Geschiedenis kreeg ik dan natuurlijk prima punten. Deze interesse groeide verder in het middelbaar (Wetenschappelijke A) en tijdens de hogere studies waar ik het diploma Regent Nederlands-Engels-Geschiedenis-Godsdienst behaalde. Naast een bibliotheek romans schafte ik mij ook meer als 4.000 stripverhalen aan, de klassiekers: Jommeke, Asterix, Guust Flater, Nero, Dommel, de Rode Ridder, Jojo, Kuifje, Alex, Thorgal, XIII, … Meer als de tv geeft dit de nodige ontspanning”.
Hoelang werk je al voor Kiosk?
“Sinds 1990 was ik werkzaam in de heemkundige kring van Oostham. In 1994 vroeg ik een aantal mensen om een heemkring in Beringen op te starten. Dat was pas een cultureel gat in de markt. Vrij snel groeide ons tijdschrift Kiosk tot over 600 abonnementen. In de beginfase mochten wij in de oude bibliotheek in de Hoogstraat vergaderen. Het tijdschrift Kiosk is de rode draad in onze werking. Na twintig jaren publiceerden wij ongeveer 4.850 pagina’s. Daarnaast verschenen er acht boeken en een stripverhaal. Met een beetje geluk verschijnen er binnen de tijdspanne van een volgend jaar drie nieuwe boeken”.
Wat is je taak? Wat zijn uw specialiteiten binnen Kiosk?
Onze heemkring heeft een zeer brede waaier van activiteiten. Er zijn de boeken en het tijdschrift. Daarnaast kan je op de 3de zaterdag van de maand, tussen 09 en 12 uur je stamboom in ons heemlokaal komen opzoeken. Enkele bestuursleden hebben zich op genealogie toegelegd. Je wordt met open armen en koffie warm verwelkomd. Een bestuurslid is archeoloog van beroep. Hiervoor plannen wij nog meerdere activiteiten. En ook internet en website deed zijn intrede. De heemkring bezit een uitgebreide collectie doodsprentjes, doodsbrieven, documenten, affiches en boeken. Een aantal zaken horen eerder in een museum thuis. Het meeste materiaal werd geschonken door enthousiaste lezers. De interactie met ons publiek is zeer belangrijk. In die twintig jaren werden er talrijke tandems gevormd met veel verenigingen. En weinig vragen bleven onbeantwoord. Ik ben voorzitter van een groep hard werkende medewerkers, maar zie mij eerder als een ploegspeler. Iedereen krijgt kansen, iedereen is het waard om mee te werken”.
Wat zijn je komende projecten?
“Onze komende projecten zijn: een boek over WO1 in Paal, een Paals beroepenboek, een Berings kapelletjesboek, een Berings middenstandsboek, een Berings verenigingsboek, en zo veel meer. Als je meer ideeën hebt, dan je aan kunt, dat is een gezonde situatie voor vereniging. In mijn eigen dromen zitten een boek over een Berings/Koersels geschiedkundig figuur, de uitwerking van een journalistiek stuk over een oorlogskwestie, een thriller en een heemkundig boek. De kaders liggen klaar, maar er dient nog veel ingevuld te worden”.
Wat dacht je toen je hoorde dat je genomineerd werd voor de cultuurprijs? “Weinig mensen zijn sant in eigen land. De nominatie is een erkenning uit je eigen omgeving, dankjewel hiervoor. Mijn nominatie is tegelijk deze van onze heemkring Kiosk.
En tussen haakjes, heb jij al een abonnement?” (lacht)