Deze week is het het derde Jaarrapport van de katholieke Kerk in België verschenen. Dat toont een dwarsdoorsnede van waar de Kerk aanwezig is in de samenleving, van het brede netwerk van katholieke en christelijk geïnspireerde bewegingen die ten dienste staan van mensen. Ook in Beringen is er nog een sterk weefsel van verenigingen, denk maar aan Okra, Femma, KWB, Samana of Familiehulp. Dat de Kerk er bijzonder wil zijn voor zieken, ouderen en mensen aan de rand van de samenleving, blijkt uit vele cijfers. Zo hebben tal van parochies grotere of kleinere projecten voor hulpbehoevenden, vluchtelingen, eenzamen en daklozen. Vrijwilligers zijn essentieel om de goede werking van al die projecten te verzekeren. Daarnaast zijn er vrijwilligers die de kerken onderhouden, catechese geven, de kerkfabrieken besturen enz.
Een bijzondere groep zijn de 4.524 vrijwilligers in zorgvoorzieningen (ziekenhuizen, woonzorgcentra, voorzieningen voor mensen met een handicap). Zij werken mee in de pastorale ploegen, bieden een luisterend oor of staan op andere manieren de zieken, ouderen en mensen met een handicap bij. Uit de cijfers in het rapport blijkt dat in alle Belgische bisdommen meer en meer leken pastorale taken op zich nemen: voorgaan in gebedsdiensten of uitvaarten, catechese en vorming geven, de pastoraal verzorgen in de gevangenissen, in ziekenhuizen en woonzorgcentra, het beheer van geld en patrimonium, het verzekeren van de goede werking van pastorale samenwerkingsverbanden … Ter vergelijking: er zijn 1.947 priesters die meewerken in de Belgische parochies. De cijfers in het derde jaarrapport tonen eens te meer aan dat de Kerk kan rekenen op duizenden geëngageerde leken die zich week na week met overtuiging inzetten.
Ook in Beringen zien we meer en meer leken die werken in de kerkgemeenschap.
"Een kerk voor de toekomst heeft meer dan ooit nood aan leken, geëngageerde christenen die op een vrije basis de pastoraal helpen dragen, medewerk(st)ers die de pastores ondersteunen in de verschillende parochies en pastorale eenheden. Dat noemt men zijn medeverantwoordelijkheid opnemen. Het zijn zij die vanuit hun geloofsovertuiging hun medewerking geven aan liturgie, aan catechese en ook aan secretariaatswerk. Ook sluiten zij aan bij bestuursfuncties voor de christelijk geïnspireerde organisaties. Zij bevorderen op deze wijze de sociale contacten en vormen ‘kernen van hoop’ in de samenleving. Alles gebeurt op een vrijwillige basis en dit in een samenleving waar ‘inzet’ en ‘gratis’ vaak moeilijk samen gaan! Het is te hopen dat bij elke vorm van samenwerking de dienstbaarheid een overtuigende rol toegedeeld krijgt en alles gebeurt in de taal en levensstijl van Jezus’ evangelie! Wij mogen hier zelf spreken van ‘een missie’ voor de christen van deze tijd", zegt deken Marcel Meysen.
Toch is de deken ook kritisch. "Wij deden in het verleden niet voldoende omdat het beleid van kerk en parochie een soort vrees koesterde het algemeen commando te verliezen. Vooral willen wij nu de geëngageerde christenen/leken/ vrijwilligers in onze geloofskernen zien als een kostbaar geschenk. Laten wij ‘deze diamant’ bewaren en koesteren", zegt Meysen nog.
Het is voor de parochie dan ook een uitdaging om in de toekomst nog vrijwilligers te vinden.