Op het Kioskplein werd deze ochtend de gerestaureerde kiosk opnieuw voor het publiek opengesteld met een optreden van de Academie Beringen en het voordragen van enkele gedichten door Edith Oeyen. En dat de kinderen van de Academie op het podium stonden, is geen toeval. De Academie ontstond immers ook in de schoot van de Beringse mijn, net als de kiosk er komt dankzij de mijn. In 1924 wordt de ‘Koninklijke Harmonie der Kolenmijn van Beringen’ opgericht. Aangezien de mijn alle bonden en verenigingen binnen haar structuur steunde werd er reeds in 1925 aan H. Huybrighs, tekenaar in dienst van de mijn, de opdracht gegeven een ontwerp te maken voor een kiosk. Deze zou dienen voor de optredens van de harmonie. Uiteindelijk werd ze in 1931 in het midden van het Kioskplein ingeplant. Hieraan dankt het plein dan ook zijn naam. De achthoekige kiosk bevindt zich op een bakstenen sokkel met gecementeerde plint. De rieten bedaking, gedragen door acht knoestige boomstammen van geschilderde cement, verbonden met dito takhout als balustrade, geeft het een pittoreske uitstraling. In het kader van Tour Artistiek werden op het Kioskplein ook nog drie elektriciteitskastjes opgefleurd. Stad Beringen kent heel veel erfgoed en zo zal er altijd werk aan de winkel zijn om dat patrimonium te onderhouden. De komende jaren zal het Casino van Beringen verder gerestaureerd worden en krijgen de voormalige hotelkamers een herbestemming. (Hans Put en Patrick Cosemans)