Petje af voor deze twee leerlingen van het Spectrumcollege Beringen, Zion Vanschooren (bijna 17) en Jarne Rutten (18). Ze namen deel aan een wedstrijd CNC frezen in Portugal. CNC staat voor computer-numeriek gestuurd machines. De competitie werd in de week van 21 tot 25 oktober georganiseerd door Haas Europe, een toonaangevend bedrijf in de CNC sector. Buiten het Spectrumcollege namen ook leerlingen uit Aalter en uit Brugge deel, naast teams uit Zweden, Litouwen, Frankrijk en Roemenië, al kwam het leeuwendeel van de teams uit Portugal. Onze jongeren waren, samen met de andere Belgische teams, de jongste deelnemers aan het event.
Van de negentien teams haalden er dertien de eindmeet van de wedstrijd, waaronder dus onze jongens.
Dat we met onze jongeren toch in aanmerking kwamen, is een gevolg van de contacten die het Spectrumcollege al langer heeft met Haas Europe.
Leerkracht Jaak Nouwen: “Onze jongens demonstreerden hun kunnen in 2023 op de Europese Open-deur-dag van Haas in Zaventem. Daar is hun Europees hoofdkwartier gevestigd. Alle machines voor de Europese markt worden in Amerika verscheept en komen aan in Zaventem. Daar worden ze voorbereid voor verzending naar heel Europa. Dat Haas zo’n jonge mensen laat werken op hun machines tijdens een open-deur-dag is geen toeval. Zo demonstreren ze dat hun machines erg gebruiksvriendelijk zijn. Hoe dan ook: onze jongens hebben daar een goede indruk gemaakt, zodat we een uitnodiging kregen om mee te doen aan deze wedstrijd.”
Een mooi resultaat
"Op het podium stonden nochtans enkel leerlingen uit Portugal. Deze hadden duidelijk al eens geoefend op een gelijkaardig werkstuk en deze drie teams slaagden er dan ook in om de opdracht volledig af te werken. De Belgische duo’s eindigden vijfde, zesde en zevende. We kregen lof over het teamwerk van ons duo en de nauwkeurigheidsgraad van het afgeleverde werkstuk. Er kwam zelfs lof vanuit de andere deelnemers. Zo prees de oudste deelnemer, een doctoraatsstudent uit Roemenië van 29 jaar, de gedrevenheid en het plezier waarmee onze jonkies deze opdracht aangingen.”
Jarne Rutten: “Voor ons was het een indrukwekkende kennismaking met een geoliede en goed georganiseerde machine. De reis en het verblijf werden volledig door Haas gesponsord. De reis was een beetje spannend, want de dag ervoor lag Charleroi Airport nog lam door een staking. Maar de dag zelf konden we vlot vertrekken. Bij de landing in Porto stond een taxi ons al op te wachten. We moesten samen met het Zweedse team meteen doorrijden naar de wedstrijd, maar er was gelukkig gedacht aan een korte tussenstop waar het eten klaar stond. Een wedstrijd van vier uur zou ik niet aankunnen met een lege maag!”
Zion Vanshoren: “Ook ter plaatse was het allemaal heel goed georganiseerd. We kregen meteen een T-shirt over ons hoofd gegooid en de jury gaf onze instructies. Zoals elk team hadden we een TV-scherm voor ons, waarop de tijd per seconde wegtikte. Zoals bij Bake Off Vlaanderen: na vier uur moesten we ons werkstuk inleveren, klaar of niet klaar. We konden werken op state of the art machines, die méér functies hebben dan die van hier op school. Ook het snijgereedschap was nieuw en aangenaam scherp en nauwkeurig. Ik ben dankbaar dat ik mee mocht gaan. Het was een interessante en unieke ervaring!”
Al dan niet op het podium eindigen was niet het belangrijkste voor de Beringse leerlingen.
Zion: “Ik had nog nooit deelgenomen aan een wedstrijd. Eerst was ik wat onzeker, maar eens daar heb ik mijn focus goed kunnen houden. We kregen twintig minuten om de tekening te bekijken en om in te schatten welk snijgereedschap we daarvoor nodig zouden hebben. Dat moeten we dan afhalen. Vergaten we iets en moesten we teruggaan, dan kregen we minpunten. Technisch was het nochtans helemaal niet gemakkelijk. Andere teams waren méér opgejaagd zag ik, als ik rond me keek.”
Jarne: “Het was gezonde stress. We hebben ook onder druk gewoon ons ding gedaan. Ik zou het niet anders gedaan hebben, als ik er op terugkijk. Ik vind dat we het goed gedaan hebben.”
Zion: ”De samenwerking verliep goed. We hadden onze rollen: Jarne heeft meer het programmeren op zich genomen en ik het klaarzetten en bedienen van de machine. Waar nodig hebben we hulp gevraagd aan elkaar en zijn we gaan kijken waarmee de ander bezig was.”
Leerkracht Jaak Nouwen: “Dat teamwerk was efficiënt, omdat ze elkaar vertrouwden. Bij andere teams zag ik dat de ene het werk van de ander nog eens kwam controleren. Dat is minder efficiënt omdat je dan tijd verliest. Je moet weten wat de ander kan, en je moet erop vertrouwen dat hij hulp zal vragen als hij twijfelt. Ik heb vanop afstand kunnen volgen hoe onze leerlingen het deden. Ik mocht echter geen woord met hen wisselen: dat zou diskwalificatie betekenen! Van stress heb ik weinig gezien. Zodra de klok begon te lopen, schoten ze in actie. Ze bleven goed geconcentreerd bezig en hebben de problemen goed opgelost. Dat ze bijna voortdurend op de vingers gekeken werden door de jury en zelfs gefilmd werden, daar hebben ze zich niets van aangetrokken. Ook toen hen halfweg een nieuwe tekening werd overhandigd, bleven ze kalm. Dat is trouwens een ingebakken moeilijkheid in de wedstrijd. Je moet dan de plannen weer aanpassen en dus flexibiliteit tonen. Net zoals dat in het bedrijfsleven ook gebeurt: terwijl je al bezig bent, heeft de klant zijn wensen of specificaties alweer veranderd en daar moet je op kunnen inspelen”.
Niets dan lof dus voor onze jongens.