Stal Sport heeft twee punten verspeeld in de thuismatch tegen Elen. En dat gebeurde op een manier die op zijn zachtst gezegd eigenaardig mag genoemd worden. In de negende minuut kwam Stal op achterstand, maar liet zich door die 0-1 stand niet uit het lood slaan. Integendeel, nog voor de eerste helft voorbij was, kwam de thuisploeg op voorsprong, nadat eerst Sander Tips en daarna Maxime Aerts de bal in het bezoekende doel konden leggen: 2-1 bij de rust. Zoals te verwachten was, ontwikkelde Elen in de tweede helft de nodige druk in een poging om de achterstand ongedaan te maken. Het spel golfde op en neer, met voor Stal de constante vrees dat een nieuwe tegentreffer zou vallen en tegelijkertijd proberen de voorsprong verder uit te diepen. Het leek erop dat geen van beide zaken zou gebeuren. De Stalse aanvallers slaagden niet in hun pogingen om de 3-1 te forceren en de Stalse verdedigers hielden de bal uit hun kooi. Tot in minuut 86 een geharrewar voor het Stalse doel plaatsvond, waarbij plots Elen een doelpunt claimde. De bal zou de doellijn overschreden hebben. Niettemin liet de scheidsrechter gewoon doorspelen en Stal kon de bal ontzetten. Ook de lijnrechter maakte geen enkel teken dat de bal over de lijn was gegaan. Op de counter die daarop volgde kreeg Stal een grote mogelijkheid op 3-1 maar ook die kans leverde niets op. Consternatie opeens toen de scheidsrechter plots het spel stillegde en zich naar de lijnrechter repte. Tot ontzetting van al wat Stal was, kwam uit dit overleg de toekenning van het tweede Elendoelpunt voort, meer dan 2 minuten na de feiten. De enkele minuten speeltijd die er nog overbleven, leverden geen extra kansen meer op, zodat de match op 2-2 eindigde. Niemand die na afloop kon verklaren hoe het mogelijk is dat een scheidsrechter, na minutenlang te hebben laten verderspelen, uiteindelijk toch op een eerder genomen beslissing terugkomt, temeer daar dit zulk resultaat heeft. Ook de lijnrechter speelde hierbij een dubieuze rol, zodat de Stalaanhang met een wrang gevoel en twee punten te weinig na de wedstrijd huiswaarts trok. (Jean Vanhees)