Na meer dan 100 Losse Flodders heeft deze rubriek alsnog een primeur in petto. Er staat namelijk een foto bij de tekst. Niet zo maar een foto maar een plaatje dat bij een andere primeur past. Ik volgde al enkele malen de Ronde van Luxemburg en van die gelegenheid maakte ik gebruik om wat foto’s te laten nemen door mijn partner. In 2017 werd bijgaande foto genomen met naast mij Hilaire Van der Schueren, de sportbestuurder van Intermarché- Wanty-Gobert. Het ontlokte hem toen de opmerking ”Ik zou liever naast je madammeke staan.” Die oude snoeper heeft natuurlijk ook een neus voor wielertalent want zijn renner Biniam Girmay uit Eritrea won afgelopen zondag Gent-Wevelgem. Van een primeur gesproken! In deze Losse Flodders heb je dus twee primeurs voor de prijs van één. Wie de wielersport een beetje volgt, weet dat onze vriend Biniam Girmay op het afgelopen WK voor beloften de zilvermedaille veroverde. Een profcontract lag klaar. Wat mij vooral intrigeert is hoe een renners uit een Afrikaans land zich zo kan ontwikkelen dat hij profwaardig is in Europa? Nu blijkt wat hier niemand wist, namelijk dat Eritrea een echt wielerland is. Dat is interessant maar om dan als jonge snaak naar Europa te komen, dat is nog een serieuze uitdaging hoger. Ik zie er ook een les in voor Belgische en bij uitbreiding Europese jonge renners. Hier worden ze al gepamperd vanaf de eerste keer dat op hun wielerfietsje kruipen. Er worden te veel eieren onder hun gat gelegd. Dat ze maar een voorbeeld nemen aan Biniam Girmay. Nooit opgeven, geen gezeur want waar een wil is , is een koersoverwinning. Hij had nog nooit op kasseien gereden maar hij ging er wel vlot over. De moraal van dit hele verhaal van doorzettingsvermogen is dat onze jeugd daar heel veel kan van leren. Zo kan deze kampioen uit Eritrea geheel onverwacht uitgroeien tot een motivator voor onze wielerjongeren. (Martin Vanierschot)