Leerlingen van het Biotechnicum zijn in samenwerking met de hogeschool PXL elektrisch gaan afvissen in Balen. Dit was om te onderzoeken of het effect van het lozen van afvalwater in de beek een invloed had op de populatie vissen in deze beek. "De werking van het elektrisch vissen ging als volgt. Je zet met je visnet stroom op het water, zo trekken de spieren van de vis samen en komen ze bovendrijven om ze daarna makkelijk te kunnen vangen. We hadden 2 zones die we moesten onderzoeken. De ene was stroomafwaarts en dus ook het “vervuilde” water. Het ander was het zogeheten referentiepunt dat stroomopwaarts voor de lozing plaatsvindt en dus het ‘niet vervuilde water’ was. Als eerst gingen we het “vervuilde” water afvissen met een klein bootje dat voortgetrokken moest worden. Dat verliep in het begin stroef en er sneuvelde ook een visnet. Na een beetje gevloek ging het toch steeds vlotter en voor we het wisten was de zone van 100 meter al afgevist. Het afvissen gebeurde met een visnet op batterij die de stroom op het visnet gaf. Toen we 2 keer de zone hadden afgevist kregen we een matige vangst van zo een 2 à 3 visjes. Na het opeten van de boterhammetjes begonnen we aan het referentiepunt. Dit gebeurde met een stroomgenerator die we in het bootje hadden gezet. De persoon liep voor het bootje met het elektrisch visnet, de rest liep erlangs om de visjes te vangen. Na de zone 2 keer af te vissen bleek het resultaat toch groot te verschillen. We hadden meer dan 100 vissen gevangen met soorten zoals: snoek, zonnebaars, blankvoorn, paling, rietvoorn… En onze grootste vis was toch wel een karper die amper in Atilla zijn net paste ".