In feite kan iedereen dit stukje schrijven. Je hoeft enkel oren en ogen standby te houden, de actualiteit in het oog te houden en de meest gekke onderwerpen springen zo maar naar de lege pagina van word op het pc-scherm. Ik heb nog geen AI nodig om al die blikvangers in een tekst te gieten. Ik gooi al die boeiende nieuwsfeiten in een grote pot, dan de mixer er in en even later is het leesgerecht klaar. Artificiële intelligentie zal ik wel gebruiken als mijn inspiratiebron opgedroogd is. Criticasters zullen wellicht nu al zeggen dat ik maar beter naar AI overschakel. Iedereen zijn gedacht! Enkele dagen geleden reed een oudere dame een carwash resoluut aan flarden. De totale vernietiging was echt vakwerk. De carwashcrash was een feit. Ik heb de headliner als sensationeel feit lichtjes aangepast en met “Let’s do the carwashcrash “ als titel is nu een hit geboren. Wel in de stijl van een rapnummer, dance of hiphop. Muzikale creatievelingen kunnen daar zeker hun ding mee doen. Meegaan met de muziek van vandaag heet dat. Ik heb de afgelopen maanden geen carwash gebruikt. Ik heb mijn auto gewoon laten buiten staan. De regen deed proper werk. “Na regen komt ….. regen”, de weergoden hebben deze weerspreuk verkracht. Gelukkig zijn er ook nog lichtpuntjes te ontdekken. In de Ronde van Italië heeft Tadej Pogacar er een echte one man show van gemaakt. Als ik Eddy Merckx was, zou ik me zorgen beginnen maken. Zijn bijnaam is ‘de kannibaal’ maar de erelijst van Pogacar begint stilaan ook op die van een kannibaal te lijken. Kunnen we beide kampioenen vergelijken? Hun erelijst wel maar dat is alles. Het wielrennen van vandaag is een totaal ander verhaal dan in de tijd dat Eddy Merckx zijn grote successen behaalde. Hij blijft voor altijd ‘De Kannibaal’ ongeacht wat Pogacar nog allemaal zal winnen. Kampioenen hebben allemaal hun verdiende plekje aan de top van de wielergeschiedenis, of ze nu Eddy, Tadej, Miguel, Briek, Bernard of Rik heten, dat maakt allemaal niets uit. Kampioenen blijven eeuwig kampioenen! (Martin Vanierschot)