In Dommelhof kon men vanavond gaan kijken naar een ontwapenende, ontroerende, mooie opvoering van het toneelstuk "De Zwarte Engel", dat acteur en regisseur Stefan Perceval samen met de leerlingen van Buso Zonneweelde in Lommel maakt. Wat is het grootste mirakel van deze wereld? En kan je je weerstand voor de dood, de liefde of het leven opzij zetten? Dat is de hamvraag in ‘De Zwarte Engel’.
“Hoe zie ik mezelf? En hoe ziet de wereld mij?” Christiaan – snor in de dop, lood in de schoenen – vuurt de twee vragen wat onwennig af op zijn klasgenoten. Samen beelden ze hun dromen uit op de scène. De ene wil tennisser worden, de andere voetballer, een derde miljonair. Ze tonen fier hun toekomstbeeld: heldere blik, borst vooruit. Maar die dromen botsen vaak met de verwachtingen die anderen van hen hebben. 
“De samenleving heeft veel vooroordelen over het beroeps- en het buitengewoon onderwijs. Dat tekent deze gasten”, zegt Stefan Perceval. Hij begeleidt hier al voor het tweede jaar op rij een theaterproject. “Ik schrijf dit stuk niet voor hen, maar samen met hen. Ik vraag wat hen bezighoudt, waar ze ’s nachts wakker van liggen, waar ze van dromen. Veel van deze leerlingen worden klaargestoomd om later in een beschutte werkplaats aan de slag te gaan. Daar ben ik het niet mee eens. Er zit een waardevolle mens in elke jongere. Die wil ik samen ontdekken.”