Wij hebben
tijdens het WK 2018 een vast kantoor in het International Broadcast Center in Moskou. Daar zitten zowat alle TV-zenders van de hele wereld samen. Wij delen een kantoor met de RTBF en de NOS (heerlijk om die af en toe te jennen, het was jarenlang andersom). Van 99 procent van de aanwezige zenders is hun land al uitgeschakeld. En dan hebben ze weinig onderwerpen.
Plots wil iedereen alles weten over de Belgen. Elk gesprekje met een Rode Duivel is plots wereldnieuws, in het centrum van Moskou zag ik al matroesjka's met de beeltenis van Hazard en De Bruyne. Of ze willen de mening van de Belgische journalisten over alles en nog wat: onze volksaard, de veldbezetting...
Vanavond zullen we te zien zijn op de Boliviaanse TV (jawel). De Boliviaan vroeg op het einde of het waar is dat Carrasco Boliviaanse roots heeft. Ik heb gezegd dat ik daar niet van op de hoogte ben maar voor hetzelfde geld word ik overdubd en zeg ik zogezegd dat het klopt en dat er dus een Boliviaan in de halve finales zit.
Twee jaar geleden begon het EK kort na de aanslagen in Brussel. Een journalist van de Franse TV kwam me interviewen over het veiligheidsgevoel. Ik vertelde dat de vanzelfsprekendheid waarmee ik door luchthavens, stations en voetbalstadions liep toch wel weg was, dat ik altijd om me heen keek. Maar dat het me niet klein kreeg en dat ik dus toch naar Frankrijk was gekomen. 's Avonds zag ik het stuk in hun uitzending. Helemaal correct tot bij de svo (naamsvermelding van de geïnterviewde) stond: Gert Gommé, veiligheidsexpert. Nou moe. Als ik dat ook nog ben, moet ik dringend opslag vragen. Ik ga hier afsluiten want de match gaat zo meteen beginnen. Go Belgium!
Gert GOMME