Sinds dinsdag staat de
Napoleonsmolen er weer in alle pracht en kleur bij: de zwarte wieken met de gele windborden, de
voorkeuvel met gele
baard, de gietijzeren kop in geel en rood, de
achterkeuvel met gele waterdeuren, de zwarte staart met rode kruibok, de roodbruine zeilen, de kastanjebruine onderbouw van de stelling...
Een molen verven is niet zomaar verf strijken. Neen,
alles wat los kan, moét los. Het moet behandeld in de verbindingen, achter de voegen en tussen de kruisingen. Kitten en opvullen is verboden, want bij het eerste draaien en kreunen van de wieken ligt er alles weer uit. Het moet dus gebeuren door specialisten, door molenmakers. Met dank aan de stoere molenmakers van Adriaens uit Weert, aan de stadsdiensten voor de dossiervorming en aan de dienst Erfgoed voor de toelagen.
(Henri Meeuwissen)