UPDATE De Achelse Kluis heeft een bewoner minder. Enkele dagen geleden heeft broeder Jules de abdij verlaten uit eigen beweging. Daarmee verdwijnt een van de mensen die de voorbije jaren de Kluis een nieuw elan hebben gegeven. Het is een opdoffer voor al wie de Kluis een goed hart toedraagt, temeer omdat het afscheid van broeder Jules (foto) in de hand is gewerkt door het beleid van de abdij van Westmalle, waar de Achelse Kluis sinds het laatste generaal kapittel van de Cisterciënzers deel van uitmaakt.
Nadat de plechtige professie van broeder Jules was uitgesteld, kreeg hij vorige week te horen dat de aanwezigheid van een niet-geprofeste broeder in de Kluis niet gewenst was. Broeder Jules hield de eer aan zichzelf en vertrok voor zijn "opzegperiode" voorbij was.
Jules was niet alleen de broeder-brouwer van de Achelse trappist, hij was ook samen met dirigent Wilko Brouwers verantwoordelijk voor de zang in de Kluis. Uit solidariteit heeft ook deze laatste besloten er de brui aan te geven, zo maakte hij afgelopen zondag bekend tijdens de eucharistieviering in de abdijkerk. Het lijkt er op dat het einde van de Achelse broedergemeenschap is ingezet.
UPDATE In een reactie zegt broeder Jules, die nu weer Jules Van den Bossche heet, dat hij zijn periode in de Kluis zijn hele leven in zijn hart zal meedragen. "Ik ben in 2001 eerder toevallig met de kluis in contact gekomen. Ik voelde mij er onmiddellijk thuis. Het was bijna een droom die wat laat in vervulling ging. Na 45 jaar gebakken te hebben, en weduwnaar zijnde, kon ik mijn leven een nieuwe invulling geven. Vanaf de eerste dag tot de laatste heb ik mij ingezet voor de Kluis en mijn broeders, er ging een hele nieuwe wereld voor mij open, na zovele jaren achter de oven te hebben gestaan. Op de vraag wat ik in de abdij kon doen zei de toenmalige Abt, broeder Marc: 'Ga maar naar de brouwerij, je zal dat wel kunnen, want het is ook met gist.' Bier brouwen heb ik geleerd van de toenmalige en huidige brouwer Marc Knops.
Het doet pijn aan het hart als ik aan de broeders denk; ik had ze nog graag wat verder geholpen. Geen ogenblik heb ik spijt dat ik daar 12 jaar geweest ben. Ik heb mij daar ongelooflijk kunnen uitleven: in de liturgie, het gebed, de zang, enzovoort. Mijn kinderen en kleinkinderen hebben een gat in de lucht gesprongen toen ze hoorden dat ik terug naar de Vlaanders kwam. Ik ben ook geen 3x7 meer maar 10x7, dat is een groot verschil..."  (PP - foto GH)