Een eerste reparatie op Galandart doorvoeren, in en met natuur, is geen eenvoudige opdracht. Vanmorgen voerden kunstenares Hetty de Boer en sympathisanten een eerste reparatie uit. En dat was onbedoeld, al sluit het wel letterlijk aan bij het thema van deze editie rippereren, dialectwoord voor repareren.
Vanwaar deze reparatie? De zandberg waarop de installatie staat dient afgegraven, want de vergunningstermijn verstrijkt op het einde van de maand. In een ideale wereld zou dat tijdig gecommuniceerd zijn - quod non. Maar de kunstenares en de stadswerkers vonden een oplossing. Vlijtige handen verplaatsten de kunstwerken naar voren op een smalle zandrug, die blijft staan tot het einde van de tentoonstelling. De rest van het zand komt op het achterliggende terrein. In het najaar zaait de stad nieuw gras in. Volgend jaar verandert het terrein in een speelweide voor kamperende jeugdverenigingen.
De verplaatste installatie bestaat uit een 100-tal sterk gestileerde figuren, gemaakt van afgestorven buxusstruiken. Zij stellen mensen op de vlucht voor, die op zoek zijn naar een plek om te wortelen. Welke plek geven wij hen in een wereld van opgedreven tegenstellingen?
Galandart kan nog tot 10 november bezocht worden rond De Bever, de Tomp en het Mulke.