De krullende golven.
Het kriebelende zand.
De knuffelende zon.
Het koele ijs.
Je zweeft mee
met eb en vloed.
En wanneer de maan en sterren verschijnen
hou je een schelp tegen je oor die zachtjes fluistert:
‘Zeg vaarwel aan de zomer,
maar blijf voor altijd een dromer.’
Mille Vermeulen heeft Peltse roots maar woont momenteel in Lommel, en met dit gedicht blikt ze terug op het einde van de vakantie. We vonden het gisteren, bij die zuiderse temperaturen, nog iets te vroeg om het te publiceren, maar vanavond mag het, niet?