Gisteren organiseerde ComPani een gespreksavond over armoede. 25 belangstellenden luisterden naar sprekers die hen wegwijs maakten in allerlei factoren die maken dat je in armoede verzeild kunt geraken. In ons land, waar 1 op 7 arm is, spreken we eerder van verdoken armoede. Je ziet het niet aan de buitenkant, maar het is er wel.
Magda Cuppens van vzw Warm Hart ontvouwde de binnenkant. "Je voelt je uitgesloten," zei ze. "Je voelt je niet begrepen, je voelt je afhankelijk van hulp, je verliest grip op je eigen leven, je bent kwaad op de samenleving omdat je er niet mag bijhoren, je voelt je eenzaam afgesloten van anderen, je voelt je angstig en onzeker."
Walter Lauwaert liet ons kennis maken met Sint-Vincentius waar ze, achter Delhaize, met 50 vrijwilligers aan 160 gezinnen voedselpakketten uitdelen en je tweedehands kleren tegen een prikje kunt kopen.
Erik Vangeneugden van het OCMW beschreef armoede in onze gemeente als een draak met vele koppen. 115 mensen krijgen een leefloon. Dat is 867 euro voor een alleenstaande en 1.156 euro voor een gezin met kinderen. 368 mensen zitten in een collectieve schuldenregeling en krijgen van hun bewindvoerder vaak maar 50 euro per week om van te leven. 600 mensen uit onze gemeente staan op de wachtlijst voor een sociale woning. De gemiddelde wachttijd bedraagt 5 jaar. 800 kredietnemers hebben een betalingsachterstand. De werkloosheid bij jongeren piekt torenhoog. Tegenover de toenemende armoede is er het feit dat er in ons land bijna 100.000 multimiljonairs zijn. Vorig jaar kwamen er weer 16.000 bij. De kloof tussen rijk en arm groeit. Hoogtijd om er samen iets aan te doen, elk op zijn manier, dit was het besluit van de avond.