Hier volgt een verhaal dat eerder klinkt als een sprookje: het sprookje van de wonderbare sjaal. Anita, de dochter van Louis Eerdekens (90) die bij hem inwoonde, was een sjaal aan het breien met grijze wol. Toen zij drie jaar geleden, jammer genoeg, plots overleed, was de sjaal nog niet af. Bij het opruimen van de kasten vond Louis de onafgewerkte sjaal onlangs terug. Hij vond het jammer dat hij de sjaal van zijn dochter niet kon dragen. Daarom ging hij op zoek naar iemand die kon "strikken".  Uiteindelijk werd iemand uit Helchteren hiervoor gestrikt. Probleem was echter dat het om een moeilijk patroon ging waarvan de beschrijving ontbrak. De anonieme breister maakte van de nood een deugd, trok de wol uit en breide twee sjaals in plaats van één. "Met de winter voor de deur zullen de sjaals mij goed van pas komen," glundert Louis. (Jef Lingier)