Er beweegt wat in Meulenberg. In positieve zin. Vandaag was het een belangrijke dag voor de kinderen van de Savioschool. Het muziekproject Ukelila was aan zijn zesde les toe, de kinderen zouden voor het eerst samen spelen in een orkest. Na het oorverdovend geschetter van de muzikanten die hun instrument aan het warm blazen waren, stak dirigent Sven Creyns zijn hand op. Onmiddellijk werd het muisstil. Hij leerde de muzikanten om samen in te vallen en samen te stoppen. Hij gaf elke groep een speciaal signaal dat hij uitbeeldde met zijn handen en armen. Zo weten de houtblazers nu bijvoorbeeld dat bij twee gekruiste armen zij aan de beurt zijn. De kinderen leerden ook afwisselend zacht en hard te spelen. Dit werd door twee vingers langs de arm van de dirigent duidelijk: hoe lager hij zijn vingers zakte hoe zachter men moest spelen.
Op het einde van de repetitie vroeg de dirigent: "En wat hebben we vandaag allemaal gedaan?"
Een kleine trompettist antwoordde heel spontaan: "We hebben muziek gemaakt, meester."
Dat maakte dirigent Sven blij. "Hebben jullie dat gehoord, kinderen?!"
Opdracht volbracht: de kinderen hadden voor het eerst het gevoel dat ze samen musiceerden...
Trompettist Salih poetste na de repetitie zijn trompet en legde ze te slapen in de doos. "Ik zou ze graag meenemen naar huis," zei hij ietwat verlegen. "Ik kan er al veel geluidjes mee maken. Ik doe dat met die knoppen..." En hij wees trots naar de knoppen op het instrument. (Jef Lingier)