Er wordt herdacht dat er een einde kwam aan WO II in Europa. Tegelijkertijd is het een jaar geleden dat Liberation Garden de deuren opende. Met succes, want intussen kwamen bijna 30.000 bezoekers uit heel de wereld het moderne, multimediale WO II museum bewonderen.
Liberation Garden maakte van 8 mei 2024 dan ook een bijzondere dag. In de namiddag vond er een speciale plechtigheid plaats op de begraafplaats van het Britse Gemenebest, in het zicht van Liberation Garden. Daar liggen zo’n 800 bevrijders begraven uit het Verenigd Koninkrijk, Australië, Canada, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika en ook uit Nederland en Polen. Liberation Garden maakt heel bewust de verbinding met deze site en de vele andere begraafplaatsen in deze Oosthoek van WO II, zoals o.a. ook de Belgische in Leopoldsburg en de Duitse en Poolse in Lommel. De winnaars van de gedichtenwedstrijd lazen hun werk voor.
Speciale gastenDe plechtigheid vond plaats in aanwezigheid van een aantal speciale gasten.
Zo legde Area Director Central and Southern Europe Geert Bekaert van de Commonwealth War Graves Commission, een krans neer.
Maar de meest opvallende aanwezige is zonder twijfel Jacqueline De Pace, een Canadese wier vader, een Nederlandse verzetsman, gevangen zat in het gevreesde Kamp van Beverlo in Leopoldsburg tijdens de nazi-bezetting. Het verhaal van haar vader, Piet van Geel, is heel bijzonder. Het toont aan hoe de geallieerde bevrijders door hun leven te riskeren, en te geven, anderen het leven hebben gered.
Het verhaal van Piet van Geel
Strohandelaar Piet van Geel woont tijdens WO II in Hilvarenbeek, Noord-Brabant, niet ver van de Belgisch-Nederlandse grens. Hij is dertig, gehuwd en vader van dochter Jacqueline wanneer hij lid wordt van een ontsnappingslijn die mensen naar België smokkelt. De verzetsgroep brengt 80 ontsnapte Franse en Waalse krijgsgevangenen over de grens, en daarnaast ook nog eens 150 vervolgde joodse Nederlanders en zo’n 20 Nederlandse studenten die vluchten voor de verplichte tewerkstelling in Duitsland. Bovendien kunnen ook geallieerde bemanningsleden waarvan de bommenwerper door Duits luchtafweer wordt neergehaald op hun hulp rekenen.
Maar verzet tegen de nazi-bezetting is levensgevaarlijk. Op 15 november 1943 wordt in
Turnhout een medewerker van de groep, samen met een Amerikaanse piloot, gearresteerd. De dag erna is het de beurt aan Piet van Geel. In februari 1944 verschijnt van Geel samen met acht anderen van de groep voor de Duitse Krijgsraad in Brussel. Er worden vijf doodvonnissen uitgesproken. Van Geel krijgt een ‘tuchthuisstraf van 5 jaar’. Op 20 juli 1944 brengt de bezetter Piet van Geel naar het gevangenenkamp in Leopoldsburg. Zijn nummer daar is 6372.
Wanneer de geallieerde bevrijders begin september 1944 naderen, draagt de Duitse bezetter het gevangenenkamp over aan de Belgische Rijkswacht in Leopoldsburg. Piet van Geel wacht niet tot hij zijn bezittingen, die hem bij aankomst in het kamp werden afgenomen, terug in handen krijgt. Hij kiest onmiddellijk voor de vrijheid.
Persoonlijke bezittingen
Het bezoek van Jacqueline De Pace uit Canada was er een van veel emotie. Tijdens haar bezoek ontving ze in Liberation Garden niet alleen de documenten over de gevangenschap van haar vader, maar ook de omslag met daarin de persoonlijke bezittingen die hij 80 jaar geleden moest afgeven toen hij begon aan zijn lijdensweg in Leopoldsburg. Documentatie en bezittingen werden in de archieven in Brussel teruggevonden dankzij de inzet van Patrick Cannaerts, één van de vrijwilligers in het onderzoekersteam van Liberation Garden, en van Maurice Thysen.
Na het bijwonen van de plechtigheid die de bevrijders herdacht op de Britse Gemenebest begraafplaats werd Jacqueline De Pace ook nog door het MKOK rondgeleid in de barakken van het kamp waar haar vader ooit vreesde voor zijn leven. (foto's Sonja Bruggeman)