Hala Saloum. Gboren: 8 september 1990. Afkomstig uit: Aleppo, Syrië. Sinds 2013 in België. Studies/beroep: "Ik studeerde economie, maar toen de oorlog begon, konden we niet meer naar de universiteit omdat het te gevaarlijk was. Nu leer ik Nederlands en ben ik heel blij te kunnen tolken voor '945 in beeld'". Hobby's: "Ik schrijf graag gedichten over liefde en andere mooie dingen. Alles wat ik schreef is in Syrië gebleven. Nu heb ik echt nog geen zin om te schrijven."
Vanavond is de eerste foto van het team "945 in beeld" op Facebook geplaatst. Daarmee is het project van start gegaan waarmee de zes vrouwelijke initiatiefnemers aan mensen op de vlucht de kans willen geven hun persoonlijke verhaal te vertellen - over hun vlucht, maar ook over hun dromen, hun mooiste herinneringen, hun hobby’s... Zo ontdekken lezers waarschijnlijk al snel dat die vreemde niet zo vreemd is en groeit er mogelijk meer begrip en verbondenheid.
Op de eerste foto staat Hala, de tolk. Zij zegt: "“Ik herinner me nog goed toen ik George leerde kennen, dat was een prachtige tijd.  Hij was een vriend van mijn buurvrouw. Op een dag stuurde hij me een berichtje via Facebook. We begonnen te chatten en een maand later maakten we ons eerste afspraakje. Dat was niet gewoon op café. We bleven heel de avond in de auto babbelen, we hadden elkaar zoveel te vertellen! George gaf me cadeautjes, zoals parfum en bloemen. Rode rozen, daar houd ik zo van.  Gelukkig krijg ik hier nog steeds roosjes, van George.
In het begin van de oorlog voelden we ons nog veilig in de stad, maar dat duurde niet lang. Ook in Aleppo werden bommen gegooid en raketten afgevuurd. We wisten vaak niet door wie, Isis of andere terroristische groepen? Het was voor iedereen heel beangstigend, maar in de eerste plaats voor de moeders. Elke ochtend vragen zij zich af of ze hun kinderen op het einde van de schooldag nog terug zullen zien. Toen kwam die vreselijke dag dat ons eigen huis gebombardeerd werd, scherven en brokstukken vlogen in het rond. Op dat moment besefte ik dat ik wilde vluchten. Het afscheid was heel moeilijk: vertrekken uit mijn land en mijn mama achterlaten. Ik ben de jongste thuis, ik heb nog een broer en zus, zij wonen nog steeds in Aleppo. Er gaat geen seconde voorbij dat ik niet aan mijn familie denk, ik maak me zorgen om hen.
Mijn grote droom is een wereld zonder oorlog en met veel meer liefde. Voor mezelf droom ik van een kindje, mijn eigen familie, hier.” (Foto © Mariebouly Photography)