Voorts ziet hij regelmatig allerlei beestjes: van futen op het water over mooie vlinders, zoals de kleine vuurvlinder en de koninginnenpage (foto boven), tot een heleboel andere kriebelende, vliegende en fladderende beetjes. Zo zag hij een bijtje, een juffer, parende rode soldaatjes en een wespspin. En ook wat rare snuiters zoals de greppelsprinkhaan en de pyjamaschildwants.
Maar de meest speciale waren toch wel de kleine beer (Phragmatobia fuliginosa, voorlaatste foto onder), een trage, onopvallende nachtvlinder uit de familie van de spinneruilen die er met zijn pelskraagje wel wat aaibaar uitziet, en vooral de neushoornkever (Oryctes nasicornis) op de laatste foto onder. Dit exemplaar is een vrouwtje - het mannetje heeft echt een hoornachtige stekel op zijn kop staan, zoals een neushoorn dus - en ziet er eigenlijk allesbehalve aaibaar uit. Het is een van de grootste kevers die in ons land voorkomt, en hij is totaal onschadelijk. De neushoornkever zie je niet zo vaak, hij leeft als kever maar enkele weken, zoals de meikever, maar dan later op het jaar. Het diertje komt vooral voor in bosachtig gebied, waar veel rottend plantmateriaal is. Of in compostbakken waarin op de biologische manier gecomposteerd wordt. Daar leven de beestjes 3 tot 5 jaar als larve, of engerling, en ze voeden zich met rottend plantmateriaal.