Vanavond nam de lokale gemeenschap van de parochie Sint-Jozef Kolonie afscheid van een stuk geschiedenis: de sluiting van hun geliefde kerk waarin meer dan 170 jaar liturgie werd gevierd. De laatste eucharistieviering werd gekenmerkt door gemengde gevoelens van verdriet, dankbaarheid en hoop voor de toekomst.
De kerk, gebouwd rond 1850 als onderdeel van een landbouwkolonie, heeft een centrale rol gespeeld in het leven van de gemeenschap. Wat begon als een eenvoudige kapel groeide uit tot een volwaardig kerkgebouw dat dienst deed als spiritueel en sociaal middelpunt. Het was een plek waar mensen samenkwamen om doopsels, huwelijken en jubilea te vieren, maar ook om steun te vinden in moeilijke tijden, zoals tijdens de wereldoorlogen.
Schepen van erediensten
Peter Vanderkrieken begon zijn speech na de viering met het lied ‘Zomaar een dak boven wat hoofden’ uit het liedboek op tekst van Huub Oosterhuis dat totaal samenvat wat een kerkgebouw is en altijd zal zijn. Maar door de veranderende tijd en secularisatie heeft het gebouw afgedaan als Godsgebouw en staat er een andere taak in het vooruitzicht. In de kerk komt een
erfgoedhuis waar ook het
gemeenschapsleven een plaats zal hebben. Het bijzondere is dat het erfgoedhuis letterlijk in de huidige kerk gebouwd zal worden, als een 'box in a box'. Er wordt niet geraakt aan het oorspronkelijke kerkgebouw, maar binnenin wordt een nieuwe constructie opgericht in drie verdiepingen. Want het kerkgebouw op zich is belangrijk erfgoed voor Lommel, net zoals heel Lommel Kolonie dat is. De eerste kerk in de Kolonie werd gebouwd rond 1849. In 1863 werd ze door noodweer fel beschadigd. In 1869 werd een kerktoren aan de kerk gebouwd en na 1900, toen de kerk te klein was geworden, werd er een nieuwe kerk gebouwd maar de toren bleef staan. In 1932, 92 jaar geleden, werd de Sint-Jozefskerk ingewijd. De kerk ademt dus geschiedenis, maar er opent zich ook een hele toekomst voor de mensen van Kolonie, een prachtige wijk met een ongelooflijk sterk gemeenschapsleven. Het gebouw krijgt zo weer alle kansen om een ontmoetingsplaats te zijn voor jong en oud.
Ook
Jaak Swinnen van het parochieteam en de kerkfabriek hield een afscheidsrede waarin hij de
rijke geschiedenis van de kerk benadrukte. Hij sprak over de toewijding van
vrijwilligers die met liefde en inzet de kerk en parochie hebben ondersteund. "Wij herinneren ons de momenten van vreugde, maar ook van verdriet, en zijn dankbaar voor alles wat deze kerk voor ons heeft betekend," zei hij. Hoewel het kerkgebouw een andere functie krijgt, blijft de parochiegemeenschap bestaan. De diensten zullen voortaan plaatsvinden in nabijgelegen kerken en de focus ligt op het versterken van de onderlinge band. "Een kerk is meer dan een gebouw. Het is een gemeenschap van zorg en liefde voor elkaar. Door gemeenschap op te bouwen, door te dienen en door te groeien in geloof, kunnen we onze missie voortzetten, ook zonder kerkgebouw."
Jaak had ook een speciaal dankwoord naar de vele vrijwilligers die door de jaren heen hun krachten hebben ingezet voor de parochie. "Hun inzet heeft blijvende vruchten gedragen en zal ons blijven inspireren," klonk het. Van lectoren en catechisten tot de bloemenploeg en kerkraad, hun werk werd geprezen als een hoeksteen van de gemeenschap.
Na de viering werden de aanwezigen uitgenodigd om nog even samen te komen in de kerk. Onder het genot van een
hapje en een drankje werden herinneringen opgehaald en werd de toekomst van de gemeenschap besproken.
Meer foto's.