Lommel kreeg vanavond Roeselaere, de laatste in de stand, over de vloer. Het enige dat er dan ook verwacht werd was een overwinning. Bij de rust stond het 2-0, maar uiteindelijk werd het nog bang afwachten voor het eindsignaal, na een
2-1 eindstand. De eerste kans zagen we in de 14de minuut toen Thordarson net niet kon afronden. En amper een minuutje later ging een hoekschop van Siekman maar net over. Direct daarna dan toch een goal voor Lommel dankzij een owngoal van Voet, maar vooral dankzij een bedrijvige
Sanyang, 1-0 dus. Op het half uur trapte diezelfde Sanyang net naast, en een minuutje later werd hij in de zestien neergehaald en zette
Hendrickx de strafschop om:
2-0 dus. In de 36ste minuut nog een hoge bal over van Ippel, en in de 41ste minuut knalde Thordarson naast. Een eerste helft met ca. 70% balbezit voor Lommel, en een meer dan verdiende voorsprong van 2-0 bij de rust.
In de begin van de tweede helft was er eerst een schot van Naudts op de keeper, en even later een poging van Sanyang, die in hoekschop belandde. Op het uur weerr een kans voor Naudts en dit had de geruststellende 3-0 moeten zijn. Sanyang kreeg dan ook nog twee kansen, maar het was Roeselare dat tegen de gang van het spel in in de 67ste minuut de aansluiter kon scoren: 2-1 via Andzouana na een schot van Nascimento dat gered werd door Svedkauskas, maar in de rebound was het dus raak voor Roeselare. Even later kregen de bezoekers een vrijschop net buiten de zestien, maar het schot van Da Cruz ging over. Het laatste kwartier was het nog bibberen en beven, niet zozeer omwille van kansen voor Roeselare, want die kwamen er niet meer, maar vooral omwille van het uitblijven van een verlossende derde treffer. Kansjes waren er nochtans nog wel, zowel voor Sanyang, Mitja, Bitsindou en Cerigioni. Maar het bleef bij 2-1, de eindstand!
Besluit: eindelijk dus een overwinning voor Lommel, en hopelijk is dit het begin van een reeks. Want het vooruitzicht van nog eens 8 keer tegen dit erg zwakke Roeselare te moeten spelen is allesbehalve positief!
.