Gruwelijke oorlogsbeelden zijn dagelijkse kost geworden. Maar de barbaarsheid heeft afgelopen week een dieptepunt bereikt. Zoveel jaar beschaving opnieuw met de voeten geveegd. Een mes gebruik je in de keuken of aan tafel, niet op mensen.
Het gekke is, er staan wijsheden in tal van heilige geschriften. Maar eeuwenlang halen kwaadwilligen van alle strekkingen er alleen de domme woorden uit. Of ze draaien ze om. We moeten ze leren lezen. En leren koken. Want ik hoor het mijn moeder nog zeggen, na opnieuw een beetje gekissebis.“Geen ruzie aan tafel.” Wijze woorden, want het werd met liefde klaargemaakt. Bij de barbaren was dit ongetwijfeld niet anders.
Mag een mens, los van alle gruwel, trouwens nog van gewone dingen schrikken? “Blijf ik kok of niet?”, vraagt Jeroen Meus zich af in de krant. Oei, wat nu? Andere ambities? Voor een nieuw tv-programma reist hij alleszins de wereld rond. Wie weet vindt keukengod Jeroen in verre landen wel een recept voor vrede. Als plaatsvervanger van die andere god, in wiens naam al die heilige oorlogen gevochten worden.
Misschien is het zo gek nog niet. Laat ons recepten uitwisselen, geen wapens. Bij ons lukt het toch ook? Met Ardeense ham of Carbonade à la Flamande?
                                   Rudi Lavreysen