Op zondag 13 oktober behaalde de 22-jarige Lommelaar Giel Hendriks (rechts op de foto) een bronzen medaille in de categorie 120+kg op het Junior Europees kampioenschap powerliften in Pilsen (Tsjechië). In drie verschillende onderdelen samen tilde de student burgerlijk ingenieur liefst 817,5 kilogram omhoog. In de squat haalde hij 315 kg, in de bench press 180 kg en eindigen deed hij met een deadlift van 322,5 kg. De Noorse winnaar tilde alles samen zelfs 937,5 kg. Maar Giels prestatie blijft heel erg straf aangezien hij pas 1,5 jaar met powerlifting bezig is.
Powerlifting is een
krachtsport die zich concentreert op drie verschillende bewegingen/lifts. In de
squat moet de atleet een kniebuiging of 'squat' uitvoeren met de halter op zijn achterkant schouders/bovenrug. Op de
bench press (bankdrukken) ligt de atleet op een bank en moet hij de halter laten zakken en weer omhoog duwen. Tenslotte is er de
deadlift waarbij de atleet de halter vanuit een staande positie omhoog moet tillen tot tussen knie- en lieshoogte en die positie een paar seconden volhouden.
Giel vindt deze prestatie heel tof, maar benadrukt dat hij toch maar pas 1,5 jaar geleden met powerlifting begonnen is. Hij is ermee gestart omdat hij een uitdaging nodig heeft. Hij bereikt graag grote dingen en het motiveert hem ook enorm. De combinatie met de studies burgerlijk ingenieur in Leuven is pittig, maar het lukt wel.
Volgend jaar wil hij de eerste Belgische junior lifter zijn die
900 kg in totaal tilt. Hij gaat dan ook proberen de top drie te halen op het WK in Costa Rica, en misschien wel beter dan een derde plaats op het EK volgend jaar. Na die tijd is hij geen junior meer en staat hij in de open divisie waar hij veel meer concurrentie zal hebben. "Maar tegen dan zullen we er klaar voor zijn", aldus een gemotiveerde Giel..
Powerlifters bereiden zich voor op een wedstrijd met
macro- en microcycles. Een microcycle duurt meestal vier weken waarin je telkens hetzelfde doet, maar elke week wat zwaarder. Na die tijd heeft een atleet heel veel vermoeidheid opgebouwd. Daarom hebben ze de week van de wedstrijd een zogenaamde '
taperweek'. Gedurende die week trainen ze heel weinig en met lage intensiteit om zo volledig te herstellen. Zo pieken ze met een goed opgebouwde taperweek in kracht op de dag van de wedstrijd.
De voorbereiding op dit EK was mentaal zwaar deze keer. Giel had heel veel twijfels. "Het enige wat je dan kan doen is blijven geloven dat je er die dag gaat staan en gaat presteren". De dagen voor zijn wedstrijd heeft hij ook helemaal geen eetlust. Dit maakt het moeilijk omdat hij in de 120+ klasse zit en zwaar genoeg moet zijn. Dus voeding is daar heel belangrijk. De twee dagen voor de wedstrijd is het enkel focussen op zo veel mogelijk eten binnen krijgen. Ook had hij al vele weken last van zijn rug. Dit zorgde ervoor dat hij minder kon trainen en maakte zijn vertrouwen kleiner. Toch is hij erin geslaagd op de wedstrijd goed te presteren.
Van deze jonge kerel gaan we vast nog horen. Proficiat Giel!