De wagens, versierd met duizenden lampjes, weerspiegelden de creativiteit, passie en verbondenheid van de carnavalsgemeenschap. Heel wat Lommelse verenigingen namen deel, samen met talrijke carnavalsgroepen uit de hele provincie Limburg, Antwerpen, Vlaams Brabant en zelfs een wagen uit Nederland. Ook een wagen uit Kampenhout met Europaprinses Cindy I nam deel, en de prins van Limburg was er ook.
Toch werd de lichtstoet van dit jaar veel meer dan een kleurrijke optocht. Ze kreeg ook een intens persoonlijke en emotionele lading, met een moment dat het hart van iedereen raakte. Tijdens de receptie aan het Huis van de Stad, vlak voor de stoet, werd Kenny Soors (36), lid van CV De Abrahamkes, onverwacht uitgeroepen tot Prins Carnaval voor één dag. Een eretitel die normaal maanden voorbereiding vraagt, maar nu – om een aangrijpende reden – in allerijl werd toegekend. Kenny kreeg begin deze week te horen dat hij lijdt aan acute leukemie in een vergevorderd stadium. “En ik weet nog niet of ik mij wil laten behandelen”, vertelt hij met heldere blik. “Dit is mogelijk mijn laatste stoet, en mijn groep wilde mij nog één keer in het volle licht zetten. Dat is vandaag gebeurd.”
Kenny is al sinds 1991 actief in het carnaval. Het begon toen hij als kleine jongen meeliep in de groep van zijn tante en is een levenslange passie geworden. “Wat begon met familie is door de jaren heen uitgegroeid tot een hechte vriendengroep die voelt als familie. Carnaval is altijd mijn uitlaatklep geweest. Het gaf me kracht, zelfs toen het mentaal moeilijk ging.”
De Abrahamkes, samen met CV De Rakkers en CV De Buitenbeentjes, wilden die kracht en verbondenheid omzetten in een onvergetelijke ervaring. “Carnaval is zijn leven, dus wilden we hem prins maken voor één dag,” vertelden Noëlla en Fred van de Abrahamkes. “Kenny heeft er altijd van gedroomd prins te worden. We wilden zijn droom laten uitkomen, want het is misschien zijn laatste stoet.”
“Ik heb dat altijd gewild”, bevestigt Kenny, “maar het is er nooit van gekomen. Prins worden brengt verplichtingen en kosten met zich mee. En veel aandacht. Dat ze dit op minder dan een week tijd geregeld hebben, is ongelooflijk. Ik wilde eigenlijk gewoon met mijn groep de laatste stoet van het seizoen beleven, maar nu word ik ineens op de prinsenwagen gezet,” lacht hij. “Het wordt iets heel anders, maar vooral iets om te koesteren. Want dat is wat telt, die verbondenheid. Carnaval is meer dan verkleed zijn en feesten – het is thuiskomen. En vandaag voel ik dat in elke vezel van mijn lijf.”
Naast het pakkende moment voor Kenny stond de stoet ook stil bij het verlies van twee dierbare figuren uit de carnavalsgemeenschap. CV De Rakkers bracht hulde aan hun gewaardeerde lid en topchauffeur Marc Beysen, een vaste waarde binnen de vereniging, bekend om zijn enthousiasme en warme persoonlijkheid. Ook Opa Tinus, die eerder overleed, werd niet vergeten. Als ingetogen eerbetoon vroegen De Rakkers aan alle deelnemers om een wit lintje of een witte ballon aan hun trekker te hangen. Het werd een stil, maar krachtig gebaar dat bij velen een snaar raakte.
De lichtstoet van 2025 werd zo veel meer dan een optocht. Ze bracht licht in vele vormen: feestelijk, strijdlustig, liefdevol en troostend. Voor Kenny. Voor Marc. Voor Opa Tinus. Voor iedereen die carnaval in zijn hart draagt.
Meer foto's: fotoalbum 1 - fotoalbum 2 (fotograaf Stefan Ackx) - fotoalbum 3 (fotograaf Guy Weyns)