Gisteravond vierde de Lommelse  folkgroep Rustling Cane haar 45ste verjaardag in het Klosterhof. Proficiat voor zulke lange carrière, bijna zo lang als die van de Rolling Stones! De groep ontstond op het einde van de (woelige) jaren zestig als een rasechte skifflegroep. Het begin was moeilijk voor Ed, Pol, Henri, Sus en Jos. De gitaren waren slecht, de bas was een dixandoos met een wasdraad en de wasplank was het meest waardevolle stuk uit de collectie. Samen gezellig muziek maken, daar was het om te doen.
Het eerste echte optreden was op een kleinkunstavond van de Lommelse scouts. Het werd een succes want men was niet veel gewend in die tijd. Al gauw werd Rustling Cane voor jaren het huisorkest van de plaatselijke Jongerenkerk. Na een korte inzinking besloten Sus en Jos de (was)draad terug op te nemen, samen met Mark, Leon en Liesbeth die ze in de Jongerenkerk hadden leren kennen. In deze bezetting zijn ze nu ook al weer meer dan twintig jaar bezig.
Sinds kort kan Rustling Cane rekenen op Rudi Maes, notoir accordeonspeler en begaafd muzikant. Fluitiste Liesbeth Mariën helpt hen uit de nood als het voor Liesbeth Michiels wat te druk wordt.
Het instrumentarium is zeer uitgebreid: 6- en 12-snarige gitaar, 5-stringbanjo, tenorbanjo, mandoline, viool, Ierse bouzouki, blokfluit, dwarsfluit, tin whistle, eufonium, doedelzak, accordeon, mondharmonica, bas en alles wat trommelt, piept en rammelt. Het repertorium bestaat voornamelijk uit Keltische en Vlaamse volksmuziek maar wordt met de kloefkas (Griekse oerbouzouki) en de saz ook multicultureel, hoewel ?!?!!!   In 2009 was er de reis naar Ierland en in datzelfde jaar won Rustling Cane de 'Cultuurprijs van de stad Lommel'. (Video Jacky Geboers)