Hamontenaar Guy Cardeynaels, geschiedkundige en theoloog, was vijf jaar lang educatief medewerker bij de Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge - de Duitse Oorlogsgravendienst - die de Duitse militaire begraafplaats in Lommel beheert. Toen die Volksbund meldde dat het educatieve luik werd stopgezet verloor hij zijn baan. Hij bleef niet bij de pakken zitten en kroop in zijn pen. In zijn boek 'Stad der doden' schreef hij afscheidsbrieven aan tien markante mannen die in Lommel begraven liggen op de Duitse militaire begraafplaats, tussen zo'n goeie 39.000 anderen. Er liggen er hier meer begraven dan Lommel inwoners heeft. Het zijn hoofdzakelijk soldaten uit de Tweede Wereldoorlog. Er liggen ook een paar dozijn vrouwen en een kleiner aantal soldaten die tijdens de Eerste Wereldoorlog zijn gesneuveld. Het is een vredige stad der doden. Zeer indrukwekkend en beklijvend wel, maar er heerst een zalige rust.
Ook nu nog worden geregeld resten van Duitse soldaten gevonden. Zijn ze van de Tweede Wereldoorlog, dan komen ze naar Lommel en worden ze in Kattenbos begraven met een kleine ceremonie.
Van alle mensen die er begraven liggen koos Guy Cardeynaels, na stevige research en interviews - een historicus houdt toch van graven in het verleden - tien opmerkelijke mensen uit: een Duitser die in China geboren is, een uit Duitsland naar België gevluchte Jood wiens trein gebombardeerd werd en nu geheel onschuldig tussen de Duitsers begraven ligt, een Generalforstmeister die het bosbeheer van alle veroverde gebieden deed, een fervent tegenstander van de nazi’s die tóch bij de Wehrmacht verzeilde,... Aan allemaal schreef hij een afscheidsbrief. Waar kwamen ze vandaan, wat hebben ze gedaan en hoe kwamen ze hier terecht? In gesprek met stokoude getuigen en aanstormende wereldburgers, mondige bezoekers en zwijgende bewoners tekent zich het beeld af van een superdivers Soldatenfriedhof.
'Stad der Doden - Brieven aan een Begraafplaats' van Guy Cardeynaels, een aanrader!
(Foto Hans Put)