"Het verhaal van restaurant Diana gaat eigenlijk terug tot 1960”, gaat Vital Dufour, eigenaar van het restaurant, van start. "Mijn ouders waren toen een frituur begonnen, die was op de plek waar een tijdje het café van Sergio was. Dat was gewoon frituur, met eenvoudige gerechten: een half haantje, mosselen, een biefstuk, een Russisch ei. Heel basic, maar altijd lekker Een paar jaar later, rond 1965, verhuisden ze hierheen en begonnen met restaurant Diana, genoemd naar mijn zus die geboren is op de dag dat het openging."

Zijn ouders, Maria en haar man Jan, runden de zaak jarenlang samen. Maria is nog altijd voor velen een vertrouwd gezicht - “Die geraakt hier niet van hare stoel af”, glimlacht Vital -, terwijl zijn vader tot aan zijn overlijden in 2012 achter het fornuis stond.
"Ik heb een koksopleiding gevolgd in Hasselt," vertelt Vital. "In 2000 ben ik hier komen helpen, en sinds 2012 sta ik er alleen voor in de keuken. Alles wordt hier zelf gedaan: van koken over het personeel tot de boekhouding. Het is hard werken, maar ik doe het graag."
Opvallend is dat Diana op vrijdag en zaterdag gesloten is, iets wat voor een restaurant ongewoon is. "Dat is eigenlijk van vroeger gekomen," legt Vital uit. "Mijn broer, zus en ik zaten vroeger op internaat. Mijn ouders – mijn moeder had, naast haar werk in het restaurant, tot ongeveer 1990 zelfs nog een kledingzaak in de Kerkstraat – wilden op vrijdag en zaterdag tijd met ons doorbrengen, en dat is altijd zo gebleven. Dat is een hele luxe in de horeca, maar geeft me nu ook wat ruimte voor privé en gezin."

Zijn vrouw helpt af en toe mee tijdens piekmomenten en ook achter de schermen, maar het is vooral Vital zelf die de dagelijkse gang van zaken regelt. "Of de kinderen ambitie hebben om de zaak later over te nemen is nog te vroeg, ze zijn nog jong: mijn dochter is 18, mijn zoon 15. Ze springen soms bij, maar hebben hun eigen bezigheden. Mijn zoon is bijvoorbeeld druk met waterskiën. En ikzelf ook. Niet op de skilatten, maar mee in de boot, en bij evenementen vind je mij ook aan de waterskiplas. We hebben daar ook een caravan staan en rijden er soms naartoe na 't werk, maken daar een kampvuurtje en blijven er soms slapen. Heel gezellig!"

Het publiek is heel divers: zowel oudere als jongere mensen, zakenmensen die in Lommel op hotel zitten, toeristen,... En op maandag is het 'zelfstandigendag'.
Veel klanten komen al tientallen jaren over de vloer, soms zelfs dagelijks. "Sommigen horen al bijna bij de familie.” En het favoriete gerecht? “Mosselen zijn hier altijd populair geweest. Vroeger alleen in de ‘maanden met een R’, maar tegenwoordig kunnen we ze bijna het hele jaar door aanbieden. En ze worden dagelijks dagvers aangeleverd, rechtstreeks van de leverancier in Yerseke."

Het interieur van Diana ademt geschiedenis. Een blikvanger is een groot schilderij, ter plaatse geschilderd in 1973 door een Duitse klant, rechtstreeks op houten panelen tegen de muur. Het middelste en grootste paneel is grotendeels gebaseerd op de Boerenbruiloft van Pieter Bruegel de Oude (foto). "Toen we ooit verbouwden, hebben we alles afgebroken, behalve dat schilderij. Het zit vast aan de muur en kan er dus niet af zonder het kapot te maken. Het hoort ook gewoon bij de zaak." Ook de houten boxen – een beetje als treincoupés – zijn een geliefde plek voor gasten.

Vital houdt het eenvoudig: geen modegrillen, geen jaarlijkse make-overs. "Zolang het eten goed is en de zaak proper, blijven mensen terugkomen. Daar gaat het om. Dit is mijn leven, en ik hoop dat ik het nog lang kan blijven doen."