Op 1 november krijgt Martinus Daniëls, die in Neerpelt werd geboren, een nieuw graf op het kerkhof van Beringen. De jongeman ligt begraven op het kerkhof maar van zijn grafsteen bleef niets meer over. Paalonline, Focus History en Stad Beringen zorgen er nu voor dat Martinus een nieuw graf krijgt.
We gaan even terug naar augustus 1944: Martinus Daniels was een jonge gast van 22, die niet akkoord ging met de Duitse bezetting van België tijdens WO 2. Hij zat in het verzet, en tijdens de begrafenis van een doodgeschoten collaborateur in Beringen-Mijn was hij een toevallige getuige, hij vertikte het om de lijkstoet te groeten. Daardoor werd hij zonder reden opgepakt door gewapende “zwarten” die de stoet vergezelden. Dezelfde namiddag nog, op een verlaten plek in Tervant werd hij doodgeschoten. Fragment uit het proces van het Krijgsauditoraat:
(Het was 14 augustus 1944) (…) Ter plaatse gekomen moesten we afstappen en werd Daniels door Snijders het kreupelhout in gestuurd. Wij volgden alle vier. De jongen werd er door Snijders ondervraagd nadat hij op zijn knieën was moeten gaan zitten... Snijders vroeg inlichtingen aan Daniels over de weerstandsbeweging. Hij heeft hierop geantwoord maar ik herinner mij niet dat hij aan Snijders inlichtingen heeft gegeven over de ondergrondsche bewegingen. Ik kan niet met zekerheid zeggen of Snijders voor of tijdens het verhoor Daniels meedeelde dat hij zou doodgeschoten worden. Nadat het verhoor afgeloopen was waarvan Snijders schriftelijke nota’s nam, vroeg Snijders hem of hij katholiek was, de jongen antwoordde van ja. Snijders zegde hem het akte van berouw voor, hetgeen Daniels herhaalde. Snijders is dan achter Daniels komen staan, die nog altijd op de knieën lag en heeft ons alle drie het bevel gegeven van onze revolvers te trekken. Snijders heeft ons dan met zijn revolver het teeken gedaan van op Daniels te schieten, terwijl hij een schot loste. Ik en Vanhoof schoten onmiddellijk na Snijders, terwijl Daniels nog recht op zijn knieën zat. Daniels viel dan voorover en was op slag dood. Snijders trof hem in het achterhoofd, ik weet niet juist waar ik hem trof. … Wij hebben niet naar de schotwonde gekeken. Snijders en Vanhoof trokken hem dan een paar meter verder en legden hem in een struikgewas (...)
Het duurde 10 maanden voor zijn vader de plek vond waar zijn zoon voorlopig begraven lag. Zijn lichaam werd herbegraven in de rij van de oud-strijders van Beringen-Centrum. Het graf doorstond de tand des tijds niet. Op 1 november 2023 om 16.00 uur is iedereen welkom voor de inhuldiging van zijn nieuw graf.